Przegląd nowości

Pisarka, jej powieściowa porte parole i wierna czytelniczka

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 15, grudzień 2022 22:17

Virginia Wolf, Clarissa Vaughan, zwana panią Dalloway, i Laura Brown to tercet protagonistek (w sensie muzycznym forma ta pojawi się na zakończenie), pomiędzy którymi rozgrywają się Godziny (the Hours) Kevina Putsa, kolejna opera powstała z filmu w reż. Stephena Daldryego oraz powieści Michaela Cunninghama pod tym samym tytułem (przedstawienie nowojorskiej Metropolitan Opera obejrzane 11 grudnia w krakowskim kinie Kijów, należącym do sieci Apollo Film).

Pierwsza właśnie pracuje nad powieścią Pani Dalloway, w której rozczytuje się trzecia z postaci, a druga poniekąd ucieleśnia literacką bohaterkę w swoim życiu, tyle że zamiast męża ma kochankę, Sally. Ich wątki przeplatają się, czasem toczą się symultanicznie, by ostatecznie zbiec się, jak już wspomniałem, w finale.

Chór potraktowany został najradykalniej i często jego partia operuje płaszczyznami brzmieniowymi, niekiedy wypełnianymi z zastosowaniem techniki aleatorycznej. Dostarcza on poniekąd osnowy dla kantylenowo poprowadzonych na tym tle partii solistów. Z kolei w orkiestrze od czasu do czasu dają znać o sobie ustępy o znamionach repetytywnych, właściwych dla współczesnej muzyki amerykańskiej. W epizodzie zakupu przez Clarissę kwiatów w pierwszym akcie, sprzedająca (Kathleen Kim) zachwala je za pomocą koloratur, inspirowanych ich nazwami i wzorowanych między innymi na motywie Papageny z Mozartowskiego Czarodziejskiego fletu. 

• « poprz.
• nast. »