GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościKulturalne podglądanie i skandaliczne prowokowanie
Strona 3 z 4
Trzecia książka Sztuka fantazjowania wydaje się najbardziej oddalona od motywu przewodniego poprzednich dwóch pozycji, to jest życia seksualnego i tego realnego, i wydumanego. Tymczasem już w pierwszym eseju poświęconym Ogrodowi rozkoszy ziemskich Hieronima Boscha autorka zagłębia się głównie w rozwiązłościach środkowego i największego rozmiarami członu tryptyku. Szuka odniesień do różnych seksualnych osobliwości, pragnień i obaw nawet w alternatywnym ruchu kulturowym New Age, z jego medytacjami i tantrycznymi rytuałami seksualnymi i tu umiejscawia osobowość niderlandzkiego artysty.
A potem, jakby w momencie opamiętania, spogląda na trzeci obraz tryptyku, gdzie nie ma chuci, jest horror rodem z wyimaginowanego piekła i uznaje, że jednak Bosch wolałby ukarać wszystkich grzeszników z poprzedniego Ogrodu rozkoszy, i to w sposób wyrafinowanie okrutny. Szczytem okrucieństwa zdaje się być „zła" muzyka zaś instrumenty muzyczne zostały przedstawiane jako narzędzia tortur. Autorka nawiązuje tu do poglądu średniowiecznej mistyczki i kompozytorki Hildegardy z Bingen, która twierdziła że czart jest wrogiem harmonii a jego bluźnierstwa porównywała do sfałszowanej muzyki. Rozważania o fantazjowaniu w sztuce kończy esej o jednym obrazie Zdzisława Beksińskiego, który nie ma tytułu, ale tu rozpoczyna się wgłębianie się w fantastyczny okres w twórczości tego malarza. Marta Motyl zastanawia się dlaczego odbiór jego dzieł był i jest nadal dwoisty, były zachwyty, ale i ostre cięgi oraz posądzenia o kiczowatość. Choć technice malarskiej artysty nie można niczego zarzucić, ale wielu krytykom nie podobała się XIX-wieczna staroświeckość i brak korzystania ze „zdobyczy awangardy". Beksiński odniósł jednak zwycięstwo po śmierci, paradoksalne, bo finansowe. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |