GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościDemirskiego i Strzępki Gabinet figur woskowych z narodowego imaginarium
Strona 3 z 3
Plan historyczny nieustannie przenika się ze współczesnym. A więc atrybutem poety Hrabiego Henryka staje się maszyna do pisania. Zarazem on sam ulega rozpadowi na dwie natury: męską i żeńską, odpowiednio personifikowane przez aktora Marcina Czarnika i aktorkę Ewę Kaim. Jedyny integralny fragment z Krasińskiego to rozmowa Henryka z Pankracym, która przybiera formę wewnętrznego monologu, skoro toczą je dwie wspomniane reprezentacje tego pierwszego. Niektórym sekwencjom spektaklu nie sposób odmówić siły wizualnego wyrazu, aktorzy zaś mają swoje popisowe numery solowe. Juliusz Chrząstowski w brawurowy, aczkolwiek nieco przerysowany sposób wygrywa kalectwo Orcia, jednocześnie nie opuszczała mnie refleksja, jakby zagrał tę rolę Dawid Ogrodnik, specjalizujący się w tego rodzaju emploi.
Z kolei Szymon Czacki jako Rotschild wygłasza monolog oparty na błyskotliwej grze słów: „tak mówiący ludzie budzą we mnie obżydzenie/dla żydkładu dzisiaj zażydałem dodatkowej porcji żydniego pużydingu/na żyder chociaż papa żydaźnie mi tego żydbronił“, a co znajduje ekwiwalent w ogrywaniu gałek ocznych jakoby mających świadczyć o złym, żydowskim wyglądzie w czasach pogardy. Scenę traumy w obliczu świadectw zagłady odgrywa Małgorzata Zawadzka jako wspomniana zwiedzająca, przemieniająca się w zrodzoną z prochów pomordowanych szaloną furię, której głównym środkiem wyrazu jest ponownie gra oczyma oraz różnymi rejestrami krzyku. Z całego ansamblu chciałbym przywołać jeszcze Dorotę Pomykałę jako jedną z Dziewic. Stosownie do podtytułu Wszystko powiem Bogu, zakończeniu przedstawienia towarzyszy hymn Boże coś Polskę. Znowu zawierający pierwiastek dwuznaczności, azali przywołany został w celu swoistego katharsis, czy raczej stanowi przejaw sarkazmu? Można też zastanawiać się, czy skomplikowana forma przekazu stanowi do pewnego stopnia przejaw asekuracji w celu uniknięcia oskarżeń o naruszenie obowiązujących we współczesnym świecie tabu. Nikt bowiem nie jest w tym świecie bez winy, a pobudki podejmowanych działań często nie są tożsame z deklarowanymi. Z ust Rotschilda pada znamienna kwestia: „Wolę, żeby płakało sto matek palestyńskich niż jedna żydowska“. Postscriptum Zamiast zawieszenia prób do przedstawienia Olivera Frljicia, lepiej może by się stało, gdyby w jego drugiej części z jego aktorami i publicznością spotkali się ci z historycznej inscenizacji Konrada Swinarskiego, wzorem wrocławskiego przedstawienia Transfer ówczesnego dyrektora Starego Teatru Jana Klaty, traktującego o powikłanej historii tamtego miasta, a kończącego się dialogiem dawnych i obecnych jego mieszkańców? Lesław Czapliński |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |