Przegląd nowości

Festiwal w Salzburgu 2022: „Il Trittico” Giacoma Pucciniego

Szczegóły

Opublikowano: sobota, 03, wrzesień 2022 19:45

Ratunkiem jest zmysłowe pożądanie wobec młodego pracownika męża, Luigiego, w pełni odwzajemnione. Mąż coś podejrzewa i wreszcie odkrywa tożsamość kochanka żony. Morduje go. Tytułowy płaszcz okrywa a zarazem symbolizuje zbrodnię. Suor Angelica (Siostra Angelica) to pozornie opera pozbawiona szans. Klasztor.

Same kobiety. Co tu można opowiedzieć? A jednak dzięki geniuszowi Pucciniego (i pomocy librecisty Giovacchina Forzano) to szczyt jego kompozytorskich dokonań. I słuszna decyzja reżysera. Zaczęliśmy wieczór w piekle, kończymy w niebie. Angelica, jej cierpienie matki pozbawionej przez siedem lat jakiejkolwiek wiadomości o losie synka, wzruszają nawet serca z kamienia.

Nie przeszkadzają w tej operze liczne sceny rodzajowe z życia mniszek, utwierdzając mnie tylko (i na pewno wielu innych) w przekonaniu, że Kościół Katolicki to bardzo opresyjna instytucja. Chwila, gdy Angelica, wreszcie wolna, zrzuca habit, ubiera normalną sukienkę i zapala papierosa to KATHARSIS dla niej i dla widza. Dla niej to w istocie tylko chwila, bo z rozpaczy po śmierci synka popełnia samobójstwo. Aria Angeliki „Senza mamma bimbo tu sei morto” to szczyt Pucciniowskiej inwencji melodycznej i nie sposób tu nie uronić łzy. Pomysł, by umierającej Angelice (zabija się, ale uzyskuje przebaczenie - w muzyce) ukazał się jej zmarły synek jako żywe dziecko może w opisie wydać się banalny, ale w przedstawieniu robi piorunujące wrażenie. Absolutne brawa dla reżysera. Dyrygował mistrzowsko Franz Welser-Most. Każdy niuans partytury był wydobyty w pełni, a całość miała marmurową jednolitość i rzeźbę Fidiasza.

• « poprz.
• nast. »