GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościIII Międzynarodowy Konkurs Wokalny im. Antoniny Campi z Miklaszewiczów – Dzień II
Strona 8 z 8
20. Karol Mieliński - baryton, Polska; Olga Tsymbaluk – fortepian W. A. Mozart – Don Giovanni: aria Don Giovanniego Deh, vieni alla finestra B. Smetana – Čertova stěna: aria Woka Jen jediná mě ženy krásná tvář
Bardzo ładny, miękki głos, bardzo kulturalne śpiewanie. Nawet można sobie było wyobrazić Don Giovanniego cichutko śpiewającego pod oknem ukochanej. Był to śpiew bez pretensji, ale do akceptacji. W arii Smetany dał już chyba pełnię głosu, choć jest ona bardzo mocno ograniczona. Jego głos brzmi bowiem -niestety- jakby śpiewał z założonym tłumikiem. Jest ambitny, świetnie przygotowany, ale nie ma możliwości realizacji tego co trzeba, mimo starań – stąd zawsze mogą pojawić się różne przykre niespodzianki, jak tu podczas Konkursu. Tak bywa…
21. Viktorija Narvidaitė - sopran, Litwa; Mischa Kozłowski – fortepian W. A. Mozart – Le nozze di Figaro: recytatyw i aria Hrabiny E Susanna non vien!...Dove sono i bei momenti A. Catalani – La Wally: aria Wally Ebben! Ne andrò lontana
Głos posłuszny wykonawczyni, sprawny i urokliwy. Mozarta zaśpiewała z klasą, panując nad nim, ślicznie kreując frazy i nastrój zarazem. To było piękne, liryczne śpiewanie - śpiewanie bez wysiłku, a zawsze skuteczne. Możemy chyba sądzić, patrząc na program jej występu, że Litwinka specjalizuje się w wolnych i lirycznych partiach - taka więc to dość jednostronna sztuka śpiewania. Wybitna zapewne nie jest, ale na pewno godna zauważenia i pochwały. 22. Katarina Novčić - sopran, Chorwacja; Marcin Kozieł – fortepian W. A. Mozart – Don Giovanni: aria Donny Elviry Ah, chi mi dice mai P. Tchaikovsky - Iolanta: aria Jolanty Otchevo eta prezhde ne znala
Tu z kolei dominował dynamizm, energia. Fajnie było patrzeć, jak zabierała się do tego energicznego śpiewania, ale czyniła to skutecznie, a i efektownie. W arii Jolanty przeszkadzało mi drżenie jej głosu, czego znów nie dało się słyszeć, co zrozumiałe, w arii Donny Anny. Czym było głośniej i wyżej – tym „groszek” ten prawdziwie rozkwitał… Adam Rozlach |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |