Przegląd nowości

Dzień królowania w Warszawie

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 22, sierpień 2022 21:33

Tu było całkiem po Verdiowsku, dużo trudnego śpiewania i liryczny głos Giulia się  do tego nadawał, choć śpiewak ten umiejętnie rozkładając siły stosował różne techniczne uniki w atakowaniu wysokich tonów, aby mu starczyło sił aż do końca. Niestety zaburzało to prowadzoną frazę i dobrze, iż udało się dobrnąć do finału, choć trudno tu mówić o pełnym sukcesie.

Ładnie się też zewnętrznie prezentowała Vivica Genaux, mezzosopran pochodząca z Alaski i śpiewająca typową alaskowską szkołą, odbiegającą od włoskich standardów bel-canta. Ładny w tembrze jej głos oparty był na sile unoszonych ramion, a nie na przeponie, zaś wibrato uruchamiała za pomocą żuchwy. W jej dorobku jest wiele muzyki barokowej, w której takie udziwnienia mogą być akceptowane. Na scenie Teatru Wielkiego w Warszawie było to jednak dosyć kontrowersyjne. 

Dobrze się natomiast spisali w trzecioplanowych rolach Hrabiego i Delmonte dwaj tenorzy wypożyczeni z Chóru Opery i Filharmonii Podlaskiej, kierowanego przez Violettę Bielecką. Paweł Cichoński i Andrzej Klepacki głosami o ładnej barwie, wyrównanymi i postawionymi dopełnili solistycznej obsady. Odśpiewali np. informację, że nadszedł list od „prawdziwego” króla polskiego Stanisława Leszczyńskiego. Treść listu ujawnił jednak swoim barytonem „Rzekomy król” czyli „Il finto Stanislao”. 

                                                                 Joanna Tumiłowicz

• « poprz.
• nast. »