Przegląd nowości

Wiosenny festiwal operowy w Lyonie

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 22, kwiecień 2021 20:03

Przecież wszystkie kobiety pozostają przy życiu. Niezależnie jednak od oceny tej porażającej wizji, podziw wzbudza intensywnie przesycona dramatyzmem, wręcz oszałamiająca energią i niebywałą ekspresją kreacja Eve-Maud Hubeaux, która w żadnym momencie nie oszczędza sił w ucieleśnianiu postaci Judyty. Duże wrażenie wywiera także występ Károly’ego Szemerédy’ego, dysponującego barytonem o szlachetnym brzmieniu, potrafiącego sugestywnie ukazać wewnętrzną przemianę bohatera, od skrajnego okrucieństwa do czarnej rozpaczy.

Stojący na czele Orkiestry Opery Lyońskiej Titus Engel wydobywa ogromne bogactwo odcieni kolorystycznych partytury, świadczących o nieograniczonej wyobraźni dźwiękowej kompozytora. W finale tej przygnębiającej i niekiedy odrażającej pod względem wizualnym wizji Judyta zanurza się wraz z Sinobrodym w ciemnościach. Wtedy przez przywołane już lustro wchodzi inna kobieta i w tym momencie rozpoczyna się powtórne wykonanie opery Bartóka.

Teraz rozgrywa się ona w zacieśnionej przestrzeni tylko jednego zamkowego korytarza, natomiast na usytuowanym z prawej sceny ekranie pojawiają się reminiscencje z pierwszej wersji inscenizacji. Są one przeplatane widokami urwistych skał, rozgwieżdżonej nocy czy bladego księżyca. Teraz rolę Judyty wykonuje ucharakteryzowana na ubraną w długą złoto-brązową suknię blondynkę Victoria Karkacheva. Od poprzedniczki odróżnia ją powściągliwa ekspresja i oszczędna, wyważona gestykulacja. Inaczej prezentuje się też powtórnie śpiewający partię Sinobrodego Károly Szemerédy, pokazany teraz jako elegancki, odziany w modną kamizelkę mężczyzna. W tej wersji opery wszystkie zdarzenia wydają się już dużo mniej realne i rozgrywają się raczej w podświadomości protagonistów, zaś towarzysząca całej sytuacji atmosfera horroru wybrzmiewa przede wszystkim w interwencjach poszczególnych instrumentów.

• « poprz.
• nast. »