Przegląd nowości

Rossini w Palau de les Arts „Reina Sofia” w Walencji

Szczegóły

Opublikowano: niedziela, 08, marzec 2020 20:33

Ruth Iniesta w roli Madama Cortese już na samym początku olśniła koloraturową arią „Presto, presto – Di vaghi raggi Adorno”. Demonstrację wyjątkowych możliwości technicznych przeprowadziła też śpiewająca partię Hrabiny de Folleville Albina Shagimuratova, szczególnie w popisowej arii „Partir, oh ciel, desio”, w której bohaterka opłakuje utratę swej garderoby, aby zaraz potem radośnie witać ocalały cudem kapelusz.

Z kolei Mariangela Sicilla jako Corinna czarowała wrażliwym i krystalicznym frazowaniem, a ucieleśniająca piękną polską wdowę Markizę Melibei Marina Viotti imponowała nieprawdopodobnie szeroką tesyturą. Paniom w niczym nie ustępowały głosy męskie, z lekko i z wyrównaną barwą we wszystkich rejestrach śpiewającym partię Kawalera Belfiore Ruzilem Gatinem na czele.

Obok niego w roli kolekcjonera antyków Don Profondo brylował doskonale wyczuwający styl buffa Misha Kiria, a Adrian Sampetrean zwracał uwagę jako Brytyjczyk Lord Sidney ładnie nasyconym basem. Scena z udziałem tego ostatniego, podczas której figurująca na konserwowanym przezeń płótnie kobieta nagle ożywa i wychodzi z kadru, należy do magicznego momentu tego spektaklu. Trzeba jeszcze wspomnieć o miejscowym chórze, którego zbiorowa muzykalność i zdolność do swobodnego „wtapiania się” w koncepcje reżysera zasługuje na pełne uznanie. Nad całością wykonania czuwa zaś stojący za pulpitem Orkiestry Generalitat Valenciana Francesco Lanzillotta, młody, ale już idealnie wyczuwający muzyczny język Rossiniego dyrygent, sugestywnie różnicujący liryczno-zmysłowe, heroiczne czy komiczne style tej finezyjnej i pełnej polotu partytury, oraz przewybornie wydobywający jej rozkoszne i upojne klimaty.

                                                                          Leszek Bernat

• « poprz.
• nast. »