Przegląd nowości

Rossini w Palau de les Arts „Reina Sofia” w Walencji

Szczegóły

Opublikowano: niedziela, 08, marzec 2020 20:33

Magia tego spektaklu działa też dzięki intrygującemu nakładaniu na siebie kolejnych warstw narracji scenicznej, jak na przykład podczas duetu „Nel suo divin sembiante”, kiedy to konkurent do serca Corinne (studentki sztuki) zostaje przez kawalera Belfiore nie tylko zamknięty w galerii, ale jeszcze uprzednio zmuszony do oddania swojego przebrania. Czy podczas ulotnej arii Corriny „Arpa gentil”, której towarzyszy widok trzech nagich dziewcząt, wiernie wzorujący się na rzeźbie „Trzy gracje” Wenecjanina Antonio Canovy.

Wizualnym i dramaturgicznym ukoronowaniem wizji Damiano Michieletto, do której konsekwentnie od samego początku zmierza przedstawienie, jest jednak wypełnienie całej przestrzeni scenicznej wielką ramą do obrazu, w której stopniowo zbierają się wszystkie postaci opery, biorąc udział w swoistej zabawie odtworzenia obrazu ”Koronacja Karola X” François Gérarda, francuskiego malarza, rysownika i grafika okresu neoklasycyzmu. 

Warto zresztą podkreślić, że takie wykorzystanie tego malarskiego dzieła bezbłędnie uzasadnia wszelkie wcześniejsze wybory artystyczne reżysera i celnie nawiązuje do będącego pretekstem do napisania przez Rossiniego omawianej opery wydarzenia historycznego. Ponadto ów utworzony przez cały zespół wykonawców żywy obraz, niezwykle atrakcyjny pod względem plastycznym, mistrzowsko dopracowany w szczegółach i tym samym możliwie najpełniej wierny w stosunku do oryginału, cieszy oko fantastycznie prowadzoną przez Alessandro Carlettiego reżyserią świetlną, której całe przedstawienie dużo zawdzięcza. Szczery podziw wzbudza wysoki poziom wokalny rozbudowanego zespołu solistów, którzy też błyskotliwie prowadzą wystudiowaną w szczegółach, a zarazem lekką jak mus szampana grę aktorską. Nie sposób tutaj omówić występów wszystkich śpiewaków, zatem wspomnę tylko o niektórych z nich. 

• « poprz.
• nast. »