Przegląd nowości

Rossini w Palau de les Arts „Reina Sofia” w Walencji

Szczegóły

Opublikowano: niedziela, 08, marzec 2020 20:33

Otóż oberża Pod Złotą Lilią w Pombières, w której według libretta zatrzymało się przejazdem kosmopolityczno-arystokratyczne towarzystwo, zmierzające na uroczystości koronacyjne, zamienia się tutaj w Golden Lilium Gallery. W prezentowanej w owym muzeum kolekcji obrazów (scenografia – Paolo Fantin) rozpoznajemy prace René Magritte’a (Syn człowieczy), Francisco de Goyi (Księżna Alby), Vincenta van Gogha (Autoportret), Diego Vélasqueza, Fernando Botero (Melancholia), Fridy Kahlo czy mural Keitha Haringa.

Frapujący i scenicznie skuteczny pomysł Michielietto polega na przedstawieniu występujących na wymienionych obrazach postaci jako przebywających we wspomnianej oberży gości. Podczas gorączkowych przygotowań do otwarcia galerii dla zwiedzających, kiedy podenerwowany personel przemieszcza służące do transportu wrażliwych dzieł sztuki skrzynie, widoczne na obrazach postaci wyskakują z owych skrzyń i wyswobadzają się z krępujących ich opakowań, wchodząc w interakcje nie tylko pomiędzy sobą, ale także ze światem realnym.

Reprezentujący ów świat protagoniści noszą stroje współczesne (autorstwa Carli Teti), zaś pozostali są odziani w pstrokate chitony i peleryny. Wszyscy przyjmują melodramatyczne pozy i grają z przerysowaną ekspresją, co dodatkowo wzmaga komizm poszczególnych sytuacji, który wynika również z przypisania niektórym z postaci innych niż przewidziane przez libretto Luigiego Balocchiego ról. I tak na przykład Madama Cortese staje się tutaj właścicielką prowadzonej przez Maddalenę galerii, której kuratorem jest Don Profondo (jak się domyślamy historyk sztuki), a konserwatorem - Lord Sidney.  

• « poprz.
• nast. »