Przegląd nowości

Gwiazdy łaskawe dla polskich kompozytorów

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 07, październik 2019 16:44

Co ciekawe, słuchając produkcji tego zespołu dominował podziw dla jego maestrii, choć w tle był także zachwyt dla wysokiego poziomu muzycznego samych kompozycji. Ten zespół to wspaniały ambasador polskiej twórczości. Wszystkie komplementy na temat wykonawców występujących w Konkursie zespołów kameralnych bledną w zestawieniu z laureatami I nagrody, którą bezapelacyjnie, bez cienia wątpliwości przyznano zjawiskowemu duetowi złożonemu z dwojga skrzypaczy, Marty Gidaszewskiej i Roberta Łaguniaka. Oni stworzyli na estradzie Filharmonii Podkarpackiej prawdziwą skrzypcową rewię, gdzie była muzyka, dialog, balet instrumentalny, niewyobrażalna zgodność i perfekcja. Artyści mieli cały repertuar przygotowany na pamięć, więcej spoglądali sobie w oczy i uśmiechali się do siebie, niż patrzyli w nuty.

To były jedne skrzypce w dwóch osobach, które wypełniały przestrzeń dźwiękową prawie jak kwartet smyczkowy. Przy tej okazji poznaliśmy mało znany, prawie całkiem zapomniany repertuar na dwoje skrzypiec Michała Spisaka, Grażyny Bacewicz, Tadeusza Paciorkiewicza. Zupełnym odkryciem były kompozycje sięgającego do muzycznego klasycyzmu Joachima Kaczkowskiego, którego nie ma nawet w wielu encyklopediach muzycznych, skrzypka, kompozytora i pedagoga zmarłego w Warszawie w 1829 roku. Para Gidaszewska/Łaguniak wykonywała wszystkie utwory z równym zaangażowaniem i talentem interpretacyjnym, co przynosiło ogromną satysfakcję słuchaczom. Nikt nie wyczuwał, że np. dzieła Bacewiczówny są lepsze muzycznie od Kaczkowskiego, czy Spisaka, cały program tej wspaniałej pary był znakomity, szczytowo wyrafinowany, angażujący uszy i oczy. Gidaszewska/Łaguniak Duo powinno być otoczone nadzwyczajnymi preferencjami resortu kultury, Instytutu Muzyki i Tańca i Instytutu Mickiewicza. Ci artyści powinni nieustannie jeździć po kraju i po świecie, dla nich trzeba otworzyć szeroko drzwi telewizji i radia publicznego oraz studia nagraniowe. Ich talenty wzmocnione tytaniczną pracą mogą bowiem przynieść chwałę polskiej kulturze i nie ma w tym cienia przesady. Trzeba pogratulować twórcom Pierwszego Międzynarodowego Konkursu Muzyki Polskiej im. Stanisława Moniuszki, a także członkom Jury, że w efekcie tego muzycznego turnieju odkryliśmy taką perłę. Jest więc nadzieja, że kolejny Konkurs za dwa lata będzie równie owocnym wydarzeniem.

                                                                    Joanna Tumiłowicz

• « poprz.
• nast. »