Przegląd nowości

„Ariadna na Naxos” Straussa w Théâtre du Capitole w Tuluzie

Szczegóły

Opublikowano: niedziela, 10, marzec 2019 13:27

Owym histerycznym i usiłującym narzucić wszystkim swój udawany autorytet Majordomusem jest fenomenalny w tej roli niemiecki aktor Florian Carove, komicznie i z mocno eksponowaną sztucznością parodiujący wiedeński akcent. U jego stóp, na niższym poziomie, jest odtworzone wnętrze rezydencji wspomnianego bogatego mecenasa, z przewidzianymi dla zaproszonych artystów lożami i kulisami, po których krążą przyjmujący karykaturalne pozy i odziani w fantazyjne stroje postaci, z Catherine Hunold w roli Primadonny na czele.

Po przerwie rozpoczyna się właściwa opera, którą zaproszeni komedianci mają wykonać przed swoim mocodawcą, stającą się dla reżysera również doskonałą okazją do budowania efektownych i kunsztownych obrazów. Z tą jednak różnicą, że tym razem wydaje się on zerkać w stronę estetyki Art Deco, zbliżonej do czasów, w których Strauss i Hofmannsthal tworzyli swoje dzieło.

W ten sposób nieco nowocześniejsza niż w prologu scenografia odsłania przed nami skalną grotę na wyspie Naxos - w której spoczywa Ariadna i w której porzucił ją Tezeusz – przypominającą paszczę jakiegoś potwora lub antyczną maskę. Pojawiają się także równo przycięte drzewa, złocony i specjalnie kiczowaty rydwan Bachusa, a nawet ozdabiające rzeczoną grotę światła stroboskopowe, nasuwające zdecydowanie kabaretowe skojarzenia. Świetnie są rozegrane sceny, w których Najada, Driada i Echo najpierw zapowiadają nadejście nowego, młodego i pięknego boga Bachusa, a następnie opiewają jego zaślubiny z Ariadną. Otóż ich rażące jaskrawymi barwami suknie oraz posuwiste przemieszczanie się z jednej strony sceny na drugą, przy jednoczesnym „tkaniu” długiej nici, jest niczym innym jak wysmakowaną parodią wagnerowskich postaci Cór Renu.

• « poprz.
• nast. »