Przegląd nowości

Reżyser powinien być utalentowany

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 11, luty 2019 07:05

Myślałem o tym, oglądając w Teatrze Muzycznym w Łodzi spektakl Les Miserables wyreżyserowany przez Zbigniewa Maciasa, od kilkunastu lat dyrektora artystycznego tej sceny. Przez kilka dziesięcioleci pracowaliśmy razem kolejno w Teatrach Wielkich Łodzi, Warszawy i Poznania. Macias chcąc mnie rozbawić twierdzi, że jest moim uczniem w zakresie dyrektorowania. Odwzajemniając się uważam, że śpiewania barytonem dramatycznym nauczyłem się właśnie od niego. Różnica polega na tym, że On świetnie sobie radzi programując i kierując pracą teatru, a  ja dotąd nie zaryzykowałem kariery wokalnej, nawet w tak prostym utworze, jak Góralu czy ci nie żal…

Ten znakomity śpiewak z repertuarem ponad pięćdziesięciu ról operowych, musicalowych i kilku nagrań płytowych postanowił ponadto zostać reżyserem. Każda droga do tej profesji jest dobra, jeśli włoży się w nią ogrom pracy popartej talentem. Spektakle muzyczne i operowe inscenizowali z powodzeniem reżyserzy teatralni (Okopiński, Hanuszkiewicz, Kordziński, Prus, Zawodziński), filmowcy (Kutz, Żuławski Majewski, Treliński), aktorzy (Brejdygant, Janda, Stuhr, Chyra), absolwenci studiów reżyserskich (Grzesiński, Peryt, Stokalska, Wiśniewski, Adamik), przyuczeni do zawodu (Bursztynowicz, Baduszkowa, Sykała, Czosnowska, Znaniecki), tancerze (Rodbaumówna, Niesobska, Kujawa, Drzewiecki, Konwiński, Wesołowski), wreszcie byli śpiewacy (Bregy, Majak, Żerdzicki, Fołtyn, Biliński, Ochman).

Macias należy do tej ostatniej grupy mimo, że ciągle jest w pełni formy wokalnej prezentowanej w Operze Narodowej (np. Miecznik) lub na własnej scenie (rewelacyjny Tewje i Don Kichot).

Na mocy ryzykownej decyzji wydanej samemu sobie odważył się już wyreżyserować Krainę uśmiechu, Wesołą wdówkę, Jezus Chrystus Super Star, dokonując tego ze spektaklu na spektakl coraz lepiej. W najbliższych planach zmierzy się ze światowym przebojem musicalowym Miss Saigon, którego premiera przewidziana jest w czerwcu 2019 r. Natomiast kształtem scenicznym Les Miserables po prostu mnie zaskoczył. Ujęcie tematu, pomysł inscenizacyjny, rozwiązanie scen zbiorowych, poprowadzenie czołowych postaci i zmontowanie całości dowodzi nie tylko żmudnych dociekań i kompetencji artystycznej Maciasa, ale jego – ugruntowanego rzetelną pracą – talentu reżyserskiego.

Na przełomie grudnia głośno było o wrocławskiej Halce inaugurującej Rok Moniuszkowski. Obejrzałem piąty z kolei spektakl i już podczas uwertury wbiło mnie w fotel. Nie poradzę nic na to, że Halka jest dla mnie – jak dla większości operomanów – świętością narodową.

• « poprz.
• nast. »