GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości„Parsifal”w Opéra Bastille
Strona 2 z 4
Tkwiąc w nieruchomych pozach oddają się w ciszy lekturze księgi zatytułowanej „Wort” (Słowo), pojawiającej się również w tłumaczeniu na inne języki, jakby swoistej biblii tej szczególnej grupy wyznaniowej. Owe księgi pojawiają się jeszcze w rozgrywającym się w bibliotece akcie trzecim, kiedy brodaci, okryci tym razem czarnymi pelerynami i zdradzający zmęczenie adepci ściągają z półek grube tomy, manifestując zarazem niepokojące skłonności do przemocy.
Wykonują przy tym gesty przypominające samobiczowanie się, stawianie znaku krzyża czy udzielanie namaszczenia. Poszczególne obrazy ulegają zmianie na oczach widza dzięki przesuwającej się płynnie w poziomie scenografii (sygnowanej - podobnie jak stroje - ULZ), ukazującej kolejne miejsca akcji (pokoje, kuchnia, sala przyjęć…).
Dużym zaskoczeniem jest zastąpienie ogrodu zwodniczych czarów podejrzanym laboratorium, służącym Klingsorowi do dokonywania manipulacji genetycznych, mających wyraźnie na celu klonowanie kobiet o wyglądzie zaspokajającym rozmaite fantazmy pornograficzne mężczyzn. O skuteczności jego eksperymentów przekonujemy się w akcie drugim, kiedy to spierające się o względy Parsifala Dziewczęta-Kwiaty - w postaci kolb zmodyfikowanej kukurydzy - przyjmują wygląd rozkraczających nogi nimfetek o wydatnych biustach i narządach płciowych o sztucznie powiększonych rozmiarach. Wyjątkowa wulgarność tej rażącej szpetotą perspektywy odziera całą scenę z poetyckiej aury i przekonująco tłumaczy negatywną reakcję nieulegającego tym „zalotom” bohatera (na szczęście porażka Dziewcząt-Kwiatów powoduje ich przemianę w spopielone szkielety). |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |