Przegląd nowości

Wszystko o Donizettim (16)

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 05, maj 2020 07:00

Jej odpowiednikiem jest pełna beztroskiego humoru aria Je suis joyeux comme un pinson (Wesoły jak skowronek)śpiewana przez Beppe przekonanego, że na rzecz Gaspara pozbył się Rity. Finałowemu tercetowi Je suis manchot (Mam dwie lewe ręce) oprzeć się może tylko wielki ponurak. Sumując, nie jest to dzieło wybitne, czy poruszające ważne kwestie filozoficzne, ale jakże przyjemnie się go słucha i ogląda, jeżeli tylko trafi na mającego wyobraźnię i poczucie humoru reżysera!

Z zapomnienia wydobyto Ritę na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych ubiegłego stulecia. Jedno z pierwszych przedstawień przygotowano w Piccola Scala (scena kameralna La Scali), gdzie premiera miała miejsce 18 lutego 1971.

W lutym 1981 roku w ramach Le Scuole alla Scala, w jednym z przedstawień partię Rity śpiewała nasza sopranistka Ewa Iżykowska. Polska premiera Rity miała miejsce 5 czerwca 1961 roku w Operze Bałtyckiej, która 8 października 1992 wróciła do tej urokliwej opery wystawiając ją tym razem na foyer Opery Bałtyckiej w Gdańsku. Reżyserował i dyrygował Jerzy Michalak, wystąpili Marzena Prochacka i Leszek Skrla. W roku 1991, wystawiono Ritę w Palermo (w wersji włoskiej) – spektakl nagrano na płytę. To właściwie jedyne dostępne tu i ówdzie nagranie, zresztą bardzo udane. Jednym z teatrów, gdzie pojawiła się ostatnio Rita była Opera w węgierskim  Debreczynie.

                                                                                       Adam Czopek

• « poprz.
• nast. »