GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościWszystko o Donizettim (9)
Strona 5 z 12
Oczywiście, co zrozumiałe, mediolański sukces przełożył się na spore zainteresowanie najnowszą operą Donizettiego, ale w zasadzie ograniczyło się ono do włoskich scen: Wenecja, Neapol, Turyn, Parma, Triest. Sceny zagraniczne, poza hiszpańskimi właściwie nie były jakoś zainteresowane Marią Padilla, więc opera nie tylko nie weszła do szerszego repertuaru, ale szybko popadła w zapomnienie.
Jednak warto przypomnieć, że lata 1841-1842, czyli okres kiedy Donizetti pracował nad Marią Padilla, i okres kiedy odbywały się jej pierwsze przedstawienia, nowe opery dali światu: D. F. Auber (La diamants de la Courone), J. F. Halévy (La reine de Chypre), G. Verdi (Nabucco), G. Donizetti (Linda di Chamounix), R. Wagner (Rienzi), M. Glinka (Rusłan i Ludmiła), F. Lachner (Catarina Cornaro). Tym ostatnim dziełem zainteresował się też później Donizetti. Jednym słowem był to okres wielkiej operowej prosperity, jednocześnie czas kiedy szybko jedna opera ustępowała miejsce następnej. To sprawiało, że większość dzieł tamtych czasów miało krótki żywot sceniczny. Z wymienionych oper próbę czasu przetrwały jedynie Nabucco, Linda z Chamounix, Rusłan i Ludmiła, pozostałe zniknęły pod kurzem archiwalnych półek. O Marii Padilla przypomniano sobie na początku lat siedemdziesiątych, kiedy rozpoczął się renesans twórczości Donizettiego. Dzięki towarzystwu Opera Rara 8 kwietnia 1973 roku doszło do wykonania tej opery w Londynie, gdzie to dzieło pojawiło się po raz pierwszy w 125 rocznicę śmierci kompozytora. Jedną z ostatnich realizacji tego dzieła zrealizowano w Bostonie w 2011 roku, w ramach trwającego nadal renesansu twórczości Gaetano Donizettiego. W Polsce Maria Padilla była dotychczas również dziełem zupełnie nieznanym. Pierwszy raz zaprezentowano ją dopiero 23 kwietnia 2011 roku, w Sali Filharmonii Narodowej, w formie wykonania koncertowego podczas 15. Festiwalu Ludwiga van Beethovena. W realizacji dzieła udział wzięli: Nelly Miricioiu (Maria Padilla), Helena Zubanovich (Ines), Jorge Prego (Ruiz), David Pershall (Don Pedro), Andrew Craig (Ramio). Solistom towarzyszyła Polska Orkiestra Radiowa, Chór Polskiego Radia w Krakowie oraz Chór Opery i Filharmonii Podlaskiej – całość poprowadził Łukasz Borowicz. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |