GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości„Jerozolima” Verdiego w Opéra Royal de Wallonie w Liège
Strona 5 z 5
Postać owego Hrabiego buduje z powodzeniem Ivan Thirion, obok którego występują również wyborowo się pod każdym względem prezentujący Pietro Picone (Raymond), Natacha Kowalski (Isaure) czy Patrick Delcour (Legat Papieski).
Inscenizacja Stefano Mazzonisa di Pralafery jest w zasadzie jedynie wierną ilustracją opowiadanej w libretcie historii miłosnej. Przechodzi ona dramatyczne perypetie, ale ostatecznie zmierza do szczęśliwego finału, w którym również walczący ze sobą chrześcijanie i muzułmanie padają sobie w ramiona i wspólnie świętują odzyskany pokój.
Zręcznie skonstruowana przez Jean-Guy Lecata scenografia - urokliwie oświetlana przez Franco Marriego - odsłania potężne kolumny i zbudowane z czerwonej cegły ściany lub wypełnione arabsko-andaluzyjskimi motywami wnętrze pałacu. Te uzupełniane historycznymi strojami (Fernand Ruiz) i na ogól statyczne obrazy ożywają jedynie w scenach baletowych, których ustawiona przez Gianniego Santucciego choreografia zaskakuje nieco niezrozumiałym pomieszaniem stylów i konwencji. I nawet jeśli ta pozbawiona starannie przemyślanej gry aktorskiej i trącąca dość rzadko już dzisiaj spotykanym anachronizmem oprawy plastycznej wizja może początkowo wprawiać w pewne zakłopotanie, to przecież trzeba przyznać, że ostatecznie dobrze służy przybliżeniu tej nie cieszącej się jeszcze popularnością opery publiczności, która na zakończenie spontanicznie manifestuje swój szczery entuzjazm. Leszek Bernat
|
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |