Przegląd nowości

Bayreuth 2014, czyli ile jest Wagnera w Wagnerze?

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 12, wrzesień 2014 09:00

Dziwnie brzmi z tej zamkniętej drewnianej scenerii jego początek: „Pod wiosennym tchnieniem ścichł mroźny wiatr, łagodne światło roztacza maj”. W finale Walkirii pojawia się maszyna charakterystyczna dla obszarów, gdzie wydobywana jest ropa. Wotan czyta „Prawdę” na dachu pojawia się rosyjski napis „Ropa i gaz w Nowym Roku”. W finale Wotan śpiewając „Loge hör!” wali czymś co bardziej przypomina kij niż oszczep w skrzynię, co powinno skrzesić iskrę, od której ma się zapalić krąg otaczający uśpioną Brunhildę, przestąpić ma go wyłącznie nieustraszony bohater.

Nic z tych rzeczy! Owszem zapala się … ale beczka z paliwem, a Brunhilda usypia na ekranie. I tak traci sens jedna z najpiękniejszych pod względem muzycznym i najbardziej wzruszających, ludzkim wymiarem, scen w całej tetralogii. Na dodatek bohaterom dramatu brakuje wyrazistości dramaturgicznej, a relacje miedzy nimi też nie do końca są zrozumiałe. Krótkotrwałe, ale gromkie, buuuuu towarzyszyło opadaniu kurtyny. Owacyjne brawa przeznaczone były dla znakomitej obsady. Jak już pisałem we wstępie akcji Zygfryda towarzyszy monumentalna skała, w której wykuto głowy czterech wielkich satrapów, Marksa, Lenina, Stalina i Mao, którzy zmienili losy świata.

• « poprz.
• nast. »