Przegląd nowości

Interesujące „Święto wiosny” w Kielcach

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 18, marzec 2013 10:59

Po trzech latach starań - jak wyznała Elżbieta Szlufik-Pańtak, dyrektor Kieleckiego Teatru Tańca - 16 marca 2013 roku doprowadzono do kieleckiej premiery Święta wiosny Igora Strawińskiego, w układzie cenionego choreografa Angelina Preljocaj’a obecnego na owacyjnie przyjętej premierze, która odwoływała się do „Świętokrzyskiej Magii praczasów”. To z kolei sprawiło, że miejscem rozegrania akcji baletu stało się potraktowane symbolicznie gołoborze na Łysicy.

Dzień prapremiery baletu Święto wiosny, która odbyła się 29 maja 1913 roku w paryskim Théâtre des Chaps-Elysées stał się zarazem dniem, od którego balet wszedł na nową ścieżkę rozwoju. Premiera baletu wystawionego przez Balety Rosyjskie Diagilewa była jedną z najburzliwszych w dziejach baletu; publiczność oburzona muzyką Igora Strawińskiego i awangardową choreografią Wacława Niżyńskiego wywołała na widowni prawdziwą burzę oburzenia. Widzowie krzykiem, tupaniem, a czasami nawet walką na parasolki i kamasze dawali upust swoim emocjom, jedni czynili to z oburzenia, drudzy z entuzjazmu.

Mimo tego, że Święto wiosny w swojej pierwotnej choreografii miało zaledwie sześć przedstawień to jednak wywarło ogromny wpływ na rozwój nowoczesnej sztuki baletowej. Dzisiaj każda premiera nowej choreografii nie budzi już tak negatywnych emocji będąc zarazem obrazem zmian w estetyce tańca. Przykładem tego są choreografie Leonida Miasina, Marthy Graham, Piny Bausch, Maurice Bejarta czy Hansa van Manena. Polska premiera baletu odbyła się 31 marca 1962 roku na scenie Opery Warszawskiej w choreografii Alfreda Rodriguesa. Pierwszą polską Wybraną była Elżbieta Jaroń.

Libretto Święta wiosny odnosi się do słowiańskiego obrzędu budzenia na wiosnę ziemi po zimowym śnie. Ten pogański obrzęd kultywowany był każdego roku i kończył się złożeniem Ziemi ofiary z wybranej dziewicy, co zapewniało odrodzenie światu, a plemieniu pomyślność i bogate plony.

• « poprz.
• nast. »