GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościImponujaca premiera europejska
Strona 1 z 5
Placido Domingo dodał w zeszłym roku do swojego wspaniałego i bogatego repertuaru partię Francesco Foscari w utworze Verdiego Dwaj Foskariusze. Była to jego 140-ta rola. Placido zadebiutował w tej barytonowej roli w oklaskiwanej serii przedstawień w Los Angeles w roku 2012. W styczniu 2013 inscenizacja tej opery przyjechała do Europy, gdzie w Pałacu de les Arts w Valencji świętowała swoją premierę. Następnymi jej przystankami będą: Teatr w Wiedniu i Królewska Opera w Londynie.
Scenografię zaprojektował Kevin Knight, kostiumy Mattie Ullrich a za efekty świetlne odpowiedzialny był Bruno Poet, reżyseria Thaddeus Strassberger. Całość spektaklu dopasowana została do tych mrocznych i ponurych czasów, jak i do tragicznej treści utworu. Barwy czarna, biała i czerwona dominują w kostiumach, a ciemna i mglista sceneria władają sceną teatralną. Okrutne, straszliwe sceny tortur w tle czwartego aktu wywołują wrażenie realności i wzmacniaja, potęgują w ten sposób horrorystyczny charakter utworu. Miejscem, gdzie toczy się akcja utworu jest Wenecja w piętnastym wieku. W tamtych czasach to miasto-państwo opanowane było przez okrutną „Radę dziesięciu“. Powołane do życia w roku 1310 gremium miało zajmować się, jako „sąd nadzwyczajny“ spiskami przeciwko władzy. Na przestrzeni dziesięcioleci „Rada dziesięciu“ otrzymywała coraz wiecej kompetencji i praw, i stała się superministerstwem posiadającym również własnych szpiegów i policję. Teoretycznie ministerstwo to miało bronić porządku i praworzadności, ale w rzeczywistości dbało bardziej o własne interesy, a jego metody działania nie cofały sie nawet przed torturami. Doża był teoretycznie regentem (władcą) Wenecji, ale w rzeczywistości to „Rada dziesięciu“ miała w swoich rękach władzę, a Doża był tylko marionetką ogłaszajacą wyroki rady. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |