Kogo powinien straszyć Jan Reszke

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 03, sierpień 2015 08:09

Pietras Sławomir

Tenor Jan zrobił największą z nich karierę. Dysponował potężnym głosem dramatycznym, urodą i manierami wykwintnego arystokraty. Śpiewał niemal wszystkie czołowe partie w repertuarze francuskim od Meyerbeera, Gounoda i Bizeta, aż po dzieła Masseneta (Cyd, Werther, Herodiada). Jako pedagog wykształcił całą międzynarodową plejadę śpiewaków operowych. Z jego porad wokalnych korzystały największe gwiazdy epoki: Adelina Patti, Nellie Melba i Leo Slezak.

Z głową przepełnioną tym wszystkim błądziłem po cmentarzu Montparnasse, aby postawić świeczkę na mogile polskiego tenora, który w złotym wieku światowej wokalistyki, będąc największym Radamesem, Otellem, Zygfrydem, Walterem, Lohengrinem i Tristanem zasłynął również mistrzostwem w repertuarze francuskim, jako niezrównany Romeo, Faust, Don José, Raul i Werther. Po długich poszukiwaniach ustaliłem, że Jan Reszke spoczywa w divisionie 26, rząd I, mogiła 8, nr. 97PA1918.

W tym miejscu zachodzi pytanie, co porabiają funkcjonariusze polskich placówek dyplomatycznych, ośrodków kultury, konsulatów i innych organizacji zajmujących się sprawami polsko-francuskiej współpracy kulturalnej. Może wreszcie ruszą „cztery litery”, aby skłonić dyrekcję cmentarza do umieszczenia Jana Reszke w oficjalnym spisie wybitnych lokatorów Montparnassu? Czy ten wielki tenor gorszy jest od spoczywających tuż obok młodszych sąsiadów, takich jak Dreyfus, Garnier, Petlura czy Citroën?

Jeśli to nie stanie się w najbliższym czasie – według posiadanych przeze mnie wiadomości – Jan Reszke zacznie straszyć w polskiej ambasadzie. Oby pierwszą jego ofiarą nie stał się nowy ambasador Andrzej Byrt, wspaniały dyplomata, do niedawna świetny szef Międzynarodowych Targów Poznańskich, mój sąsiad z Poznańskiej Cytadeli, jak mało kto rozumiejący się na sprawach kultury.

                                                                    Sławomir Pietras

• « poprz.
• nast. »