Dyplom u Jarzynówny, Prądzyńskiego i Gidla

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 10, kwiecień 2023 07:10

Pietras Sławomir

Obaj młodzi soliści, utalentowani, świetnie wykształceni i gotowi do wykonywania każdego zadania scenicznego, są zaledwie ułamkiem produktu artystycznego w swej Uczelni. Obecnie sytuacja ta dotyczy wszystkich polskich szkół baletowych. Natomiast tegoroczne maturzystki (13), które przystąpiły do egzaminu dyplomowego popisały się zachwycająco: Maja Augustyniak (wariacja Diany), Paula Dacka (wariacja Medory), Weronika Gałązka (Bajadera), Daria Maj (wariacja Kitri), Daria Nasedkyna (wariacja Aurory), Zofia Witeska (też wariacja Kitri), Katarzyna Ganczarska (też wariacja Aurory), Oliwia Grzywińska (Paquita), Martyna Kapecka (wariacja Kitri, ale z III aktu), Gabriela Majtyka (Paquita), Aleksandra Tadych (też Paquita), Marta Wróbel (Arlekinada), Oliwia Żurawska (jeszcze raz Paquita).

Byłoby dobrze, aby w ramach przyszłej reformy polskiego baletu zastanowiono się nad doborem klasycznego repertuaru dyplomowego, a zwłaszcza jego urozmaiceniem. Poza jakością wykonania mocną stroną dyplomowego wieczoru były piękne kostiumy wykonane w pracowniach szkoły według projektu Olgi Leszko, (która paradowała w jednym z nich, wzbudzając sensację na widowni) oraz wysoki poziom odtwarzanych nagrań i operowania światłem.

Zdecydowanie gorzej wypadły choreografie repertuaru współczesnego. Mam pomysł, który przedkładam dyr. Gidlowi w „czynie społecznym”: Może by tak zwrócić się do wybitnych absolwentów gdańskiej Szkoły mających dorobek choreograficzny, aby podarowali baletowej Alma Mater niektóre swe taneczne kompozycje, które w ten sposób nadal mogłyby żyć podczas dyplomów kolejnych baletowych generacji. Myślę tu o choreografiach Krzysztofa Pastora, Katarzyny Gdaniec, Gustawa Klauznera, a nawet Matki baletu gdańskiego Janiny Jarzynówny-Sobczak.

Niezależnie od ewidentnej potrzeby reformy naszego szkolnictwa baletowego, naboru kandydatów do tej profesji, metod szkolenia, rozdziału nauki ogólnokształcącej w ramach przyszłej prywatyzacji, z podziwem i uznaniem patrzę na dokonania dyr. Sławomira Gidla i jego świetnie dobranej kadry pedagogicznej. Świadczą o tym wymienieni powyżej abiturienci, szkolna, a jakże profesjonalna Bajadera, a przede wszystkim przekazywana z pokolenia na pokolenie baletowa tradycja według metody mistrz – uczeń, bez konkursów i jakichkolwiek nowoczesnych pomysłów.

                                                        Sławomir Pietras

• « poprz.
• nast. »