Czego należy zabronić

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 03, październik 2022 07:04

Pietras Sławomir

Aby nie ograniczać się tylko do zachowań teatralnych godnych zabronienia, przytoczę kilka zjawisk drażniących i niedopuszczalnych w życiu codziennym. Oto one: Głośne śmianie się, (zwłaszcza kobiet) i hałasowanie w restauracjach, pociągach czy samolotach, jak również przewożenie w nich małych dzieci, które mimo że latają za darmo, to jeszcze krzyczą w niebogłosy, zwłaszcza przy startach i lądowaniach, bo ich uszy bolą bardziej, niż pasażerów dorosłych.

Puszczanie muzyki, nieraz na cały regulator w lokalach publicznych i miejscach ogólnych zgromadzeń pod pretekstem, że bywalcy to lubią. Wcale nie. Tego potrzebują organizatorzy, funkcjonariusze i obsługa tych miejsc, znudzona codziennym tu ślęczeniem.

Innymi pretensjonalnymi, tym razem językowymi aberracjami, są nagminne zdrabniania imion. Bożusia (Bożena), Grażusia (Grażyna), Gosia (Małgorzata), Aniuta (Anna), Sebuś (Sebastian), Tunio (Wojciech), Zbynio (Zbigniew) i nie daj Boże – Sławuś zamiast Sławomir, oto pierwsze z brzegu przykłady.

Nie chcąc się komukolwiek narazić, jestem przeciwnikiem publicznego demonstrowania pieszczot. Pół biedy, jeśli czynią to ludzie młodzi, Ale wzajemne obślinianie się i obmacywanie starych pryków przyprawia mnie o mdłości. Również gdy Pan Prezydent często przemawiając jeszcze częściej informuje nas, że z czegoś tam „się cieszy!”. Śpiewanie hymnu dla umocnienia patriotyzmu (?) odbywające się w trybie aż czterozwrotkowym po prostu nie ma sensu. Natomiast wykonywanie „sto lat”… tylko jednokrotnie ma sens zwłaszcza, że zaraz potem dajemy jeszcze „niech im gwiazda pomyślności” … i „jak szybko mijają chwile”… 

Potrzebę zabronienia promocji w publikatorach takich indywiduów jak Zenek, Grodzka, Pawłowicz, Kępa, Terlecki pozostawiam do dalszych rozważań rozumiejąc, że nie wszyscy w tych sprawach są zgodni z moimi poglądami. Dotyczy to również selekcji reklam telewizyjnych (np. „Konar zapłonie” przed Wieczorynką) podawania się za kogo innego podczas rozmów w przedziałach kolejowych, opowiadania niekończących się własnych życiorysów na spotkaniach towarzyskich, na wczasach lub podróżach turystycznych.

Ale proszę raczej sprawy te przemyśleć, niż pośpiesznie pisać protesty do mojej ukochanej Redakcji.

                                                                                   Sławomir Pietras

• « poprz.
• nast. »