Jerzy Artysz napisał książkę

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 22, sierpień 2022 07:12

Pietras Sławomir

Jerzy Artysz napisał bardzo cenną książkę. Domyślam się, że powstała poprzez nagrywane rozmowy autora z Aleksandrem Laskowskim i Sylwią Wachowską. I to jest jedyny jej mankament. Wprawdzie nie zaznaczono, które z rozmówców zadaje które z pytań, ale gdyby je pominąć, wypowiedź autora zyskałaby na głębi, sensie i jeszcze większej atrakcyjności narracji.

Towarzyszę karierze wokalnej Jerzego Artysza od lat 60-tych. Wprawdzie nie podzielam jego admiracji dla reżyserii Kazimierza Dejmka, w której debiutował w operze łódzkiej śpiewając Janusza w Halce, przez reżysera mocno pokiereszowanej. Natomiast z sentymentem wspominam jego kreację wokalną w Orfeuszu Monteverdiego w wersji baletowej na scenie Teatru Wielkiego w Łodzi. Było to jednak nie – jak pisze autor – za czasów Feliksa Parnella, który z baletem w nowym gmachu operowym nie miał już do czynienia. Wtedy szefem baletu był Witold Borkowski, a choreograf Orfeusza nazywał się Erich Walter, o czym powinni Artyszowi przypomnieć mało fortunni rozmówcy.

Najciekawszymi i najcenniejszymi stronami książki są impresje związane z poszczególnymi gatunkami muzycznymi, okresami z których pochodzą, wokalnymi różnicami w interpretacji poszczególnych dzieł począwszy od muzyki dawnej, baroku, klasycyzmu, epoki bel canto, na kompozycjach współczesnych skończywszy. Nasz autor – jak mało który, nawet wybitny śpiewak – ma w tej dziedzinie wiele do powiedzenia. Jego bogate doświadczenia i związane z nimi poglądy są prawdziwą skarbnicą wiedzy wokalnej, jakże mądrze i wszechstronnie wykorzystywanej w uprawianej pedagogice.

Niewielu nawet wybitnych barytonów może poszczycić się tak bogatym i wszechstronnym repertuarem. Il maestro di capella Cimarozy, Arianna Händla, Koronacja Poppei Monteverdiego, La serva padrona Paisiella, Narciso Scarlattiego, Pimpilione Telemanna – to tylko niektóre tytuły muzyki dawnej. Główna rola w Don Giovannim i Hrabiego Amavivy w Weselu Figara Mozarta. Tytułowy bohater Holendra tułacza, Wolfram w Tannhauserze, Wotan w Złocie Renu i Günther w Zmierzchu bogów – oto repertuar wagnerowski. A wśród dzieł Verdiego Amonastro, Markiz Posa, Falstaff, Macbeth i Giorgio Germont. Bohaterowie Pucciniego: Marcello, Sharples i baron Scarpia, a z Moniuszki tylko Halka i Paria (trochę mało!).

• « poprz.
• nast. »