Przegląd nowości

W Państwie Środka jest ciasno i tłoczno – „Turandot“ z MET

Szczegóły

Opublikowano: środa, 11, maj 2022 21:52

Dopiero teraz zdałem sobie sprawę z żywionego przez Pucciniego upodobania do tortur, jeśli zważy się te, którym jest Cavaradossi w Tosce czy psychiczne znęcanie się nad Cho-cho-san w Madama Butterfly, kiedy Pinkerton, porzuciwszy ją, przyjeżdża z nową żoną, by odebrać dziecko. Śmierć kompozytora, która zbiegła się z tą scenicznej postaci Liù, powinna była podpowiedzieć pozostawienie takiego zakończenia, przekonującego również z punktu widzenia psychiki, a więc ostatecznego zniechęcenia Kalafa okrucieństwem Turandot.

Co prawda prowadzącemu spektakl w Met włoskiemu dyrygentowi Marco Armiliato udało się wydobyć, zwłaszcza z orkiestry, zalety dopisanego przez Franco Alfano finału opery, w tym impresjonistyczną fakturę w zakresie instrumentacji. 

PS. Niedawno zetknąłem się z opinią, że dziś czymś nie do wyobrażenia jest odtwarzanie murzyńskich postaci przez białych artystów, choć na scenach operowych bardzo częstym zjawiskiem jest odwrotna praktyka, nawet wobec osób historycznych, co uzasadniają konkretne warunki wokalne do danej partii i w znacznym stopniu umowny charakter tego rodzaju artystycznego. Ale dlaczego zdecydowano się na obsadzenie niemej roli Księcia perskiego przez czarnoskórego Jonathana Burwella, tego nie rozumiem. Na balkonie widowni pojawiła się ukraińska flaga, a po spektaklu rozwinęła się jeszcze druga, a także widać było chorągiewki trzymane w rękach widzów, zapewne przez wzgląd na występ śpiewaczki z tego kraju Liudmyły Monastyrśkiej, która do oklasków wyszła przepasana w narodowych barwach. Ponadto w nowojorskiej Metropolitan Opera nosi się maseczki. Poczynając od muzyków orkiestrowych, poprzez dyrygenta, a na scenicznych maszynistach kończąc. Oby się na nas nie zemściło przedwczesne zniesienie tego rodzaju zabezpieczeń.

                                                                            Lesław Czapliński

• « poprz.
• nast. »