Przegląd nowości

Puccini, Verdi i Bellini w Sanoku

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 11, październik 2021 07:01

Po 30. latach od powołania Festiwalu im. Adama Didura jest oczywiste, że jego najistotniejsze osiągnięcia to nie tylko kultywowanie pamięci o Patronie, ale przede wszystkim dostarczanie odległej od kulturalnych centrów społeczności wartościowych, atrakcyjnych i dobrze przemyślanych wydarzeń muzycznych. W tegorocznej edycji do takich należał recital wybitnego basa Rafała Siwka, który po Bernardzie Ładyszu, Romualdzie Tesarowiczu, braciach Gierlachach i Tomaszu Koniecznym dostąpił tego zaszczytu. Przy fortepianie zasiadła Anna Marchwińska, wysokiej klasy pianistka, córka równie świetnego akompaniatora Jerzego Marchwińskiego, a nie – jak mi się napisało kilka tygodni temu – „Marchwicka”, za co ze skruchą przepraszam.

Opera Krakowska zaprezentowała wykonanie koncertowe Normy Vincenzo Belliniego, którą dyrygował Tomasz Tokarczyk z podwawelskimi gwiazdami Katarzyną Oleś-Blachą, Tomaszem Kukiem, Moniką Korybalską i Volodymyrem Pankivem.

Poznańska Orkiestra Kameralna Polskiego Radia „Amadeus” pod dyrekcją Anny Duczmal-Mróz dała prawykonanie cyklu pieśni na baryton i orkiestrę smyczkową Piotra Mossa do tekstów Janusza Szubera, które zaśpiewał Jarosław Bręk. Program uzupełnił Koncert skrzypcowy d-moll Henryka Wieniawskiego w wykonaniu Jarosława Żołnierczyka i Kwartet smyczkowy F-dur Antoniego Dworzaka (też piękny!).

Mimo niewielkiej powierzchni sceny Sanockiego Domu Kultury co roku organizatorzy ryzykują, jak dotąd z pozytywnym skutkiem, prezentację repertuaru baletowego. Po Córce źle strzeżonej, Romeo i Julii, Carmen, Don Kichocie, Copelii, Giselle i Spartakusie przyszła kolej na Korsarza w historycznej choreografii Mariusza Petipy, którą zatańczyli soliści, koryfeje i zespół Royal Lviv Ballet. Dziwne to, ale udany ansambl tancerzy z Kijowa i Lwowa, gdzie przecież królów (Royal!) nigdy nie było, a tylko kniaziowie (dawniej) i sekretarze partii (do niedawna), więc może by „Partyjny Balet Lwowski”?

W miejscowej Farze zaśpiewano jeszcze Ave Verum Corps i Requiem Mozarta w wykonaniu solistów, chóru Filharmonii Śląskiej i Orkiestry Kameralnej pod dyr. Macieja Tomasiewicza, oraz Dydonę i Eneasza Henry Purcella, spektakl z repertuaru Polskiej Opery Królewskiej. Przedstawiono również rezultaty corocznego Konkursu Kompozytorskiego im. Adama Didura (ale by się Nieboszczyk zdziwił z tego patronatu, choć przyjaźnił się z kilkoma kompozytorami ale z przełomu XIX i XX wieku).

• « poprz.
• nast. »