Przegląd nowości

Triumf Jahwe i Wycichowskiej

Szczegóły

Opublikowano: środa, 28, kwiecień 2021 07:24

Tutaj swoją pomysłowością wykazał się dyrektor naczelny teatru a zarazem reżyser Romuald Wicza-Pokojski, który wziął do współpracy scenografkę Zuzannę Kubicz i autorkę kostiumów Zofię Komasę. Po lewej stronie zbudowano więc tropikalne, ażurowe wejście do jaskini, po prawej jest klatka będąca rusztowaniem do krynolinowej spódnicy bohaterki pierwszego dzieła. Natomiast za orkiestrą, która uzyskała (niektórzy muzycy grają w covidowych maseczkach) status bohatera spektaklu, jest jeszcze scena dla chóru i popisów baletowych.

Pomysł prosty i oszczędny, sprawdza się w całej rozciągłości. Judyta Honeggera jest operą typu kantata, z dołączoną partią mówioną przez Marcina Marca (po polsku). Najbardziej efektowna wizualnie jest tutaj ogromna biała suknia triumfatorki dramatu, której udało się dzięki erotycznym sztuczkom ściąć głowę najeźdźcy i uchronić swój lud.

Świetna jest w tej roli Anna Bernacka, ale nie ustępuje jej kulturą śpiewu Katarzyna Wietrzny – jej służebnica. W operze Debussy'ego, gdzie partie wokalne potraktowane są bardziej tradycyjnie pojawiła się obok ojca Syna Marnotrawnego (dobrze dysponowanego wokalnie Marcina Bronikowskiego) także matka Syna (która wygląda bardziej na córkę pulchnego Rafała Żurka). Reżyser wmontował tu jeszcze niewielką scenkę taneczną (retrospekcję z przeszłości – gdy ów synek, jest jeszcze dziewczynką w identycznych krótkich spodenkach, jak dorosły Syn marnotrawny), w której dziecko przeczołguje się między nogami matki.

• « poprz.
• nast. »