GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościŚpiewy instrumentalne – instalacja operowa Aleksandra Nowaka
Strona 3 z 3
Artystka jest niezrównaną interpretatorką muzyki nowoczesnej (III Symfonii „Pieśni żałosnych” Henryka Mikołaja Góreckiego, Matka Joanna od Aniołów w Diabłach z Loudun Krzysztofa Pendereckiego, tytułowa bohaterka z ahat-īlī – Siostra bogów, poprzedniej opery Nowaka do libretta Olgi Tokarczuk według jej własnej powieści). Ale na początku trzeciej części role jakby się odwracają i z kolei instrumenty traktowane są na sposób wokalny, zwłaszcza w odniesieniu do saksofonów i grającego na nich Bartłomieja Dusia.
W pierwszej natomiast przeważają gęste bloki brzmieniowe o trytonowym zabarwieniu (tła instrumentalnego dostarczała Orkiestra Kameralna miasta Tychy „Aukso” pod dyrekcją Marka Mosia), skoro rzecz dotyczy wodnego żywiołu. Zamyka zaś cichnący solowy ustęp fortepianowy w wykonaniu Piotra Sałajczyka. Mimo że jest to zakończenie to gatunkowo utrzymane jest ono w poetyce preludium. Gdyby utworem tym zainteresowały się teatry operowe to inscenizacje oprzeć powinny się na estetyce abstrakcyjnych kompozycji scenicznych Wasyla Kandinskiego, odwołujących się do gry świateł, a w dzisiejszej dobie zapewne i projekcji wideo. Stąd utwór Aleksandra Nowaka z tekstem Szczepana Twardocha, jak w tytule, zakwalifikowałbym genologicznie jako operową instalację. Lesław Czapliński |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |