Przegląd nowości

Stereo i w kolorze

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 08, wrzesień 2020 12:59

W krótkiej notce tłumaczy, że Chopin kojarzy mu się z błękitem, a Bach to dla niego diament, a więc kolor czarny. Co prawda w reprodukcji na papierze plakatowym ani ten błękit nie jest niebiański, ani czerń nie jest diamentowa, ale tu już można winić niedostatki techniki druku. Niech więc ta wystawa będzie głośnym wołaniem o powszechność muzycznej edukacji, o przywrócenia szacunku dla takich instytucji, gdzie promuje się klasykę, gdzie wykonuje się dzieła najwybitniejsze, najwyższe wzloty ludzkiego talentu.

Niestety w naszym otoczeniu obserwujemy od lat proces odwrotny. W sklepach z nagraniami płytowymi w zasadzie znikły już działy klasyki, które zawsze były minimalne w porównaniu z całymi tabunami krążków różnych „wyjców” i „łomotu”. Na koncerty przychodzi starzejąca się garstka melomanów muzycznych i krytyków, którzy już w zasadzie nie piszą pouczających recenzji, które kształtują gust, bo muszą raczej zadowolić czytelników i odbiorców jakimiś ciekawostkami.

Nawet program radiowej dwójki, ostatniej ostoi przyzwoitości w muzyce, coraz obficiej jest inkrustowany produktami spoza klasyki. W tej sytuacji idea znanego dyrygenta i menedżera muzycznego Jana Tomasza Adamusa, szefa Capelli Cracoviensis, aby każdy kulturalny człowiek znał jak katechizm przynajmniej dziewięć Symfonii Beethovena, jest typowym rzucaniem grochu o ścianę. Byle nie o ścianę naszych wspaniałych filharmonii.

                                                                         Joanna Tumiłowicz

Na zdjęciach: opracowania graficzne i winiety autorstwa Lecha Rowińskiego w programach koncertowych Filharmonii Narodowej 

• « poprz.
• nast. »