Przegląd nowości

Poliż Da Da

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 07, wrzesień 2020 19:34

Teatr Teraz Poliż, tutaj w specjalności zbliżonej do dadaizmu, dał się już poznać z różnych ambitnych przedsięwzięć na pograniczu awangardowej muzyki i sztuk performatywnych, by wspomnieć tylko Sonatę na Keyboard i Taśmę Wojciecha Blecharza zatytułowaną Czarny Kwadrat i odwołującą się do dzieła Kazimierza Malewicza. Tam cztery keyboardy, obsługiwane przez cztery zgrabne dziewczyny, były ustawione na planie kwadratu.

Tutaj mamy tylko trzy panie, w tym jedna z gitarą, a druga z pałeczkami do bębnienia na beczce, oraz jednego mężczyznę przy klawiaturze. Za muzykę odpowiadały dwie inne panie – Natalia Czekała i Weronika Krówka, która wzięła na siebie również przygotowanie wokalne. Niestety było to tylko monotonne szuranie po trójdźwiękach harmonicznych – tonika, subdominanta, dominanta, tonika, bez jakiegoś większego wyrafinowania.

Śpiewanie też nie odbiegało w górę od standardów popowych, a więc skierowane było do uszu najmniej wybrednych. Wizualnie atakowały odbiorców tylko pstrokate kolory ubiorów trzech artystek. Jedna cały czas na wrotkach miała chyba symbolizować cyrkowego klauna, druga w obcisłym stroju z frędzlami – reprezentowała szansonistkę z nocnego kabaretu, trzecia ubrana w miarę normalnie, choć boso, miała tylko parę cekinów na czole. To, co przedstawiały i jak się poruszały nie miało większego sensu ani nie było żadnym zaskoczeniem. Reżyserka Barbara Wiśniewska, zapowiadana jako specjalistka od opery, do oklasków nie wyszła. Nie pokazały się też autorki scenografii i kostiumów Natalia Kitamikado, Anna Łysik i Joanna Martyniuk. I to by było na tyle.

                                                                    Joanna Tumiłowicz

• « poprz.
• nast. »