GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościOperowe Polonica
Strona 6 z 7
Niestety, sukces był niewielki, opera szybko zniknęła z afisza. Dzisiaj pamiętają o niej jedynie historycy opery i operowi maniacy. Najczęściej jednak po polskie tematy sięgali kompozytorzy rosyjscy. Modest Musorgski w Borysie Godunowie, jedną z bohaterek uczynił Marynę Mniszchównę, córkę wojewody sandomierskiego. Pojawia się ona na scenie w III akcie zwanym polskim. Jedną z jego atrakcji jest polonez tańczony przez polskich magnatów na sandomierskim zamku.
Z kolei Michaił Glinka sięgnął po polski epizod w Iwanie Susaninie (Życie za cara), mająca zdecydowanie antypolski charakter. Drugi akt tej opery rozgrywany jest w obozie polskich wojsk, co okazało się pretekstem do wprowadzenia w drugim akcie sceny baletowej składającej się z efektownego poloneza, krakowiaka i mazura. To najpopularniejsze i najczęściej wykonywane fragmenty tej opery. Sama opera nigdy nie weszła do repertuaru polskich teatrów operowych.
W 1899 roku Mikołaj Rimski-Korsakow poprosił Ilię Tiumieniewa, by znalazł mu „polskie” libretto wolne od politycznych podtekstów, żeby operę można było wystawiać w Rosji i Polsce. No i trzy lata później otrzymał zagmatwany i banalny tekst opery Pan wojewoda powierzchownie traktujący o polskiej szlachcie uwikłanej w miłosne historie podbudowane zazdrością, trucizną i zdradą. Jej prapremiera odbyła się w Petersburgu 16 października 1904 roku. Rok później odbyła się premiera polska na scenie Teatru Wielkiego w Warszawie. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |