GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościW hołdzie Pavarottiemu
Strona 3 z 3
Różnicę na niekorzyść współczesnej sopranistki było widać jak na dłoni. Natomiast znakomicie spisała się w roli Liu włoska sopranistka Eleonora Buratto. Ona swoim głosem potrafiła wyrazić skomplikowane i niekiedy niedopowiedziane uczucia, miłości, tkliwości i żelaznej woli. Przechodziła swobodnie od forte do piano, nie forsowała, nie spłaszczała. Tak, ale rola Liu nie musi być śpiewana przez sopran dramatyczny.
Jeszcze kilka słów należy się dyrygentowi Yannick Nezet-Seguin, który w rozmowie z Aniołem wyjawił swoje założenia artystyczne i koncepcję muzyczną przedstawienia. Chodziło mu o jak najwyrazistsze skontrastowanie scen pełnych dramatycznego patosu o siły z sekwencjami lirycznymi, pokazującymi ludzkie oblicza bohaterów tej baśni scenicznej.
Wymienił tutaj fragmenty, w których występują trzej cesarscy urzędnicy Ping, Pang i Pong. W istocie owa trójka (zapewne jest to rozwinięcie magicznego znaczenia przypisywanego cyfrze 3, bo mamy tutaj również trzy zagadki) stwarza sympatyczny nastrój i na ich tle wyraziście rysują się sceny dramatyczne, krwawe i pełne przemocy. Świetnie jest rozegrany fragment, gdy Ping, Pang i Pong przekonują Kalafa, że zdobycie kobiety, która przez przypadek jest księżniczką, nie dostarczy mu żadnych specjalnych wrażeń erotycznych. Ładnie wypadła też kameralna scena, gdy urzędnicy wspominają z tęsknotą opuszczone dawno domy. Choćby dla tych dwóch scenek oraz popisowej arii Nessun dorma (nikt nie śpi) warto obejrzeć przedstawienie Turandot. Joanna Tumiłowicz |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |