Przegląd nowości

Subiektywny kalejdoskop pianistyki światowej – Nikolay Lugansky (56)

Szczegóły

Opublikowano: środa, 09, maj 2018 06:48

Skromność i pokora. Prawdziwa i nieudawana. Bez tego nie sposób przetrwać w świecie muzyki klasycznej, a w świecie pianistyki w szczególności. Mowa tu nie o zewnętrznej pozie, lecz o wewnętrznej potrzebie odnalezienia właściwych proporcji pomiędzy nieustannym życiem na świeczniku, permanentnym zainteresowaniem innych, a momentami samotności, wyciszenia, wytężonej pracy i samorealizacji.

Mowa o prawidłowym ukierunkowaniu swoich myśli i działań. Mowa o dojrzałym traktowaniu siebie samego, muzyki, wszystkich twórców oraz odbiorców. Bez skromności ducha i myśli, nie sposób wspinać się po drabinie sztuki. Bez pokory w stosunku do muzyki, partytury, kolegów po fachu, publiczności - bez tego wszystkiego nie sposób uruchomić siły sprawczej muzyki. A muzyka właściwie potraktowana, ze szczerymi intencjami i w dobrej wierze, potrafi dokonać wspaniałych, wręcz nieziemskich rzeczy. Muzyka przenosi góry. Muzyka przekracza wszystkie granice. Muzyka zmienia ludzi na lepsze. Muzyka ukazuje rąbek wieczności. Muzyka klasyczna pod tym względem wydaje się najwspanialsza i niezastąpiona. Głębokie treści muzyczne w niej zawarte połączone z wyjątkowym perfekcjonizmem i pedantyzmem instrumentalistów, bardzo sprzyjają ukazaniu prawdziwego jej oblicza.

• « poprz.
• nast. »