Przegląd nowości

O Stefanie Sutkowskim (3)

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 14, listopad 2017 06:27

Odmiany opery

Właściwie Stefana Sutkowskiego należałoby uznać za dyrektora bezlitosnego. Jednocześnie z tak intensywnie wkomponowanym w repertuar WOK Mozartem, realizował bowiem premiery bardzo różnych oper. Wystawiono Euridice Periego, tę, która najwcześniejsza z zachowanych, uważana jest za operę pierwszą w dziejach (1989), nie zapominano o Rossinim (Il barbiere di Siviglia, 1989, La scala di seta, 1992), swój pochód przez tę scenę rozpoczął Monteverdi w reżyserii Peryta (Orfeo, 1993, Il ritorno d'Ulisse in patria, 1994).

Dzieła Periego i Monteverdiego obok przeniesionego z kościoła do teatru Il Sant'Alessio Landiego i świeżego przedstawienia Venus and Adonis Blowa (jego cudowną delikatność chętnie wspominam) złożyły się na nowy I Festiwal Oper Barokowych (październik 1993).

Odtąd, jak Mozartowski, coroczne miał edycje, i wprowadzał na afisz wciąż inne tytuły, m.in. Dydonę i Eneasza Purcella, Alceste Lully'ego i Tancrède Campry w reżyserii i pod kierownictwem muzycznym zaproszonego z Francji Jean-Claude'a Malgroire'a, Imeneo i Rinaldo Händla. Wyłoniły się z niego monograficzne festiwale: w 1996 roku Monteverdiego z kompletem zachowanych dzieł wystudiowanych muzycznie przez Władysława Kłosiewicza (z Combattimento di Tancredi e Clorinda i L'incoronazione di Poppea), później barokowej opery angielskiej i francuskiej, wreszcie Händlowski - z Imeneo, Mesjaszem w semi-scenicznym wykonaniu w kościele seminaryjnym, i Juliuszem Cezarem utrwalonym na płytach (PMC 062-64, 2008). 

• « poprz.
• nast. »