Przegląd nowości

Leonardo García Alarcón i Orchestra del Maggio Musicale Fiorentino

Szczegóły

Opublikowano: środa, 09, listopad 2016 10:13

29 października w Palazzo Pitti (Pałac Pittich) we Florencji został zainaugurowany „Cykl Mozarta”, ważne wydarzenie muzyczne, którego celem jest zaprezentowanie w trakcie dziesięciu koncertów wszystkich symfonii Wolfganga Amadeusza Mozarta. Oprócz nich w kolejnych ogniwach cyklu zabrzmią także inne kompozycje tego muzycznego geniusza. Warto przypomnieć, że położony na południowym brzegu rzeki Arno, niedaleko od Ponte Vecchio, renesansowy pałac zawdzięcza swoją nazwę florenckiemu bankierowi Luca Pitti, który rozpoczął jego budowę już w 1458 roku. Dzisiaj mieści się w nim największy kompleks muzealny we Florencji, z galeriami malarstwa i sztuki współczesnej, muzeum wyrobów srebrnych czy galerią kostiumów. Wszystkie koncerty wspomnianego cyklu będą się odbywać w przepięknej i najbardziej reprezentacyjnej Sala Bianca (Białej Sali), mianowanej w ten sposób ze względu na utrzymany właśnie w jasnej tonacji wystrój, dodatkowo wyeksponowany dzięki atrakcyjnie i imponująco zaplanowanemu oświetleniu. Czytelników może zainteresować informacja, że to w tej eleganckiej sali pod koniec 1988 roku został publicznie zaprezentowany pochodzący ze zbiorów Muzeum Czartoryskich w Krakowie obraz Leonarda da Vinci: „Dama z gronostajem”.

„Cykl Mozarta” we Florencji został uroczyście zainaugurowany przez wybitnego dyrygenta młodego pokolenia, pochodzącego z Argentyny Leonardo García Alarcóna i Orkiestrę Maggio Musicale Fiorentino. Na początek wykonali oni Symfonię Es-dur K.16, pierwszą z długiej serii czterdziestu jeden tego typu kompozycji Mozarta, którą napisał podczas pobytu w Londynie mając zaledwie osiem lat. Następnie zabrzmiał rzadko się pojawiający w salach koncertowych Galimathias musicum, quodlibet K.32, a zaraz po nim inspirujące się kontrapunktycznymi odkryciami Jana Sebastiana Bacha Adagio i Fuga K.546. Kolejne zaprezentowane w trakcie tego wieczoru pozycje to czarująca uwertura do dwuaktowej opery Il re pastore (Król pasterz) oraz na zakończenie Symfonia G-dur K.124.

• « poprz.
• nast. »