Przegląd nowości

37. Festival d’Ambronay (czwarty weekend)

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 17, październik 2016 15:50

Zupełnie odmienną atmosferę emocjonalną zaprezentowali w madrygale Si ch’io vorrei morire, któremu namiętne dysonanse w crescendo i diminuendo, zakończone wymownymi westchnieniami, nadały wręcz erotyczne zabarwienie.

Trudno się też było oprzeć sugestywnemu wykonaniu chromatycznego madrygału Piagn’e sospira e quand’i caldi raggi o klasycznym w stylu kontrapunkcie, w którym wirtuozowska polifonia z przeplatającymi się liniami melodycznymi odzwierciedla nieszczęśliwe przeżycia miłosne.

Co ciekawe, początkowe uczucia cierpienia i gniewu ustępują tutaj miejsca pogodzeniu się – poprzez łzy - z miłosną porażką. Zaprezentowane następnie madrygały z Księgi piątej przyjmują formę dialogu, co wynika prawdopodobnie z tego, że kompozytor szykował się w czasie ich pisania do mających powstać niedługo oper. Szczególne wrażenie wywarły na słuchaczach interpretowane w intymnym stylu madrygały E cosi a poco a poco i T’amo mia vita. Pierwszy z nich to odznaczający się dużą wirtuozerią duet miłosny pomiędzy tenorem i sopranem, zaś drugi – urocza i poufna rozmowa pomiędzy sopranem i kochanym przez niego, a utożsamianym tutaj przez trzy głosy męskie mężczyzną. Ostatecznie to trio daje się uwieść delikatnemu głosowi zakochanej sopranistki.

• « poprz.
• nast. »