Przegląd nowości

Folk po baroku

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 09, wrzesień 2016 10:16

Interpretując utwory mistrzów baroku dodaje jednak od siebie tyle ekspresji, wewnętrznej pasji, że zachwyt publiczności przeradza się w serię bisów. Tak było i tym razem. 
W kolejnym dniu festiwalu Muzyka na szczytach publiczność została zaproszona do Centrum Tradycji i Turystyki w Kościelisku na wystawę „Twórcy Podhala”. Czy folklor góralski można jakoś zestawić ze sztuką baroku? Można, bo znajduję tutaj szereg pokrewieństw. W baroku, przynajmniej jego muzycznej odnodze, wszystko jest bliższe naturze, niż w sztuce wieków późniejszych. Niższy strój instrumentów pozwala lepiej panować nad głosem ludzkim.

Olga Pasiecznik stwierdziła, że gdy może daną arię zaśpiewać z niżej strojonymi instrumentami barokowymi czuje się tak, jakby dostała dodatkowy dopływ tlenu. Inną cechą jest możliwość improwizowania, czyli dodatkowego ozdabiania motywów ustalonych przez kompozytora. Ponadto barok tak jak i sztuka ludowa posiada zestaw tradycyjnych kanonów, ale ze swej natury musi być przystępny i zrozumiały dla odbiorców. Folklor, nawet ten tworzony współcześnie, też wywodzi się z natury, korzysta z naturalnych materiałów, stawia na pracę rąk ludzkich i ich wrodzone talenty. Wreszcie barok i folklor w sporej mierze bierze na warsztat tematy religijne i magiczne.

Takie refleksje towarzyszyły mi na wystawie „Twórców Podhala”, którą odwiedziłam ciągle jeszcze mając w uszach cudowny głos Olgi Pasiecznik. Tutaj przywitała mnie góralska kapela złożona z dwojga skrzypiec i basetli, instrumentów które w równym stopniu odbiegały swym brzmieniem, wyglądem i „oprzyrządowaniem” od typowych skrzypiec i „basów” w klasycznym zespole symfonicznym, co instrumenty {oh!} Orkiestry Historycznej. Pierwsze spojrzenia przyciągały oczywiście rzeźby w drewnie Andrzeja Bukowskiego „Palorza”, tradycyjne świątki, niekiedy pomalowane, ale w większości cieszące oko naturalną, jasną barwą szlachetngo drewna, w którym artysta tworzy postacie świętych, jakże przypominające figury w barokowych kościołach.

• « poprz.
• nast. »