Przegląd nowości

„Potępienie Fausta” Berlioza w Opéra de Lyon

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 24, listopad 2015 10:39

Wciągającym go w piekielne otchłanie Mefistofelesem jest bezkonkurencyjny aktorsko, choć niestety często rekompensujący słabości niegdyś tak wyjątkowego głosu zamianą śpiewu na specyficzną deklamację Laurent Naouri, zaś zmierzającą ku ostatecznemu zbawieniu dziewicą Małgorzatą – destylująca melancholijno-rozmarzoną uczuciowość mezzosopranistka Kate Aldrich.

To wszakże stale obecny na scenie, imponujący zbiorową muzykalnością i godnym podziwu zaangażowaniem chór okazuje się być głównym bohaterem tej prezentowanej w Lyonie inscenizacji Davida Martona, który wyraźnie kieruje dzieło Berlioza w stronę oratorium. Takie ujęcie można zresztą uznać za jedyny zbieżny z intencjami kompozytora punkt tej nietrafionej i w sumie dość nużącej wizji.

Zanim rozlegną się pierwsze dźwięki Marton postanawia wbić widzów – oczywiście przedstawicieli upadłego moralnie i nurzającego się w rozbuchanej konsumpcji społeczeństwa – w fotele za pomocą deklamowanego w unisonie przez chórzystów tekstu, w którym jest mowa o wojnach, Turcji, uciekinierach i egoizmie. Z tym mało oryginalnym i zdradzającym inscenizacyjną bezradność dyskursem konsekwentnie współgra odwołująca się do aktualnej sytuacji na świecie scenografia (Christian Engelhardt), której głównymi elementami są zniszczony na skutek bombardowań wiadukt i wypełniony pustynnymi wzgórzami horyzont (to zapewne syryjski lub irański pejzaż). Na jego tle figuruje żywy koń, a po przeciwnej stronie sceny widnieje Peugot 203 pick up, wybitne osiągnięcie powojennego przemysłu samochodowego.

• « poprz.
• nast. »