GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościMim w operze
Strona 2 z 3
Jaką ideę wyraża ta mimopera – to już kompetencje widza – słuchacza. W każdym razie następujące po Rituals kolejne obrazy są już o wiele bardzie oczywiste i konkretne, a przez to miejscami banalne. Wietumin Adriany Furmanik-Celejewskiej opowiada historię kobiety, która spełnia typowe dla płci powinności, takie jak pranie i suszenie bielizny.
Circulus Mateusza Tomasza Wiśniewskiego to pół żartem pół serio pokazane sytuacje eteryczno-realistyczne przy trumnie. Logos Marcina Piotra Łopackiego również na wpół zabawnie prezentuje alegorię władcy na wyimaginowanym tronie. Onahe Anny Marii Huszczy jest niby o kobiecie i mężczyźnie, czyli w sumie „o niczym”.
Wreszcie Trella Artura Słotwińskiego miałaby wyrażać naturę rozbieganego miasta, ale także nie pozostawia jakiegoś trwalszego wrażenia. W całości jednak seria krótkich opowiadań połączona bardzo podobnymi albo wręcz identycznymi perkusyjnymi interludiami to mozaika pantomimicznych gawęd o człowieku oprawiona w stylistycznie podobną muzykę, którą zaliczylibyśmy do łagodnego postmodernizmu. Wizualnie dominuje biel, która wchodzi także na twarze mimów, bo też taka jest tradycja tego gatunku. Po przerwie mamy jakby rekapitulację doznań z pierwszej części spektaklu, choć teraz na scenę wchodzi dwoje śpiewaków, chociaż są oni jednocześnie mimami. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |