GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościŁukasz Borowicz triumfuje w Opéra de Nantes
Strona 3 z 4
Kiedy zaś pisze on - podobnie jak wcześniej Tatiana - do tak nieroztropnie odepchniętej dziewczyny swój list miłosny, spod sufitu powoli opadają niezapisane jeszcze kartki papieru, tworząc niezapomniany efekt wizualny.
Alain Garichot nie potrzebuje spektakularnych środków do przywoływania wzruszających klimatów i kreślenia złożonych portretów psychologicznych poszczególnych postaci. Czasami wystarczy mu zaledwie drobny gest aktorski do zasugerowania takiej czy innej idei, jak na przykład dyskretnie pokazana ceremonia wróżenia z lanego wosku, świadcząca o trafności przeczucia niani Filipiewnej co do nieszczęśliwego zakończenia zaledwie co zrodzonego pomiędzy młodymi ludźmi uczucia. Na planie wokalnym omawiane przedstawienie nie wzbudza nawet najmniejszych zastrzeżeń i zasługuje na wyrazy szczerego uznania. Nie znany mi do tej pory Charles Rice – absolwent Royal Academy of Music i National Studio w Londynie – oczarowuje ciemnym barytonowym brzmieniem i wzorcowym frazowaniem. Jego Oniegin nie ma niczego wspólnego z tak często rażącym w różnych inscenizacjach typem cynicznego i zblazowanego młodzieńca, lecz staje się postacią z krwi i kości o niezwykle ludzkim i tragicznym wymiarze. Rosyjska sopranistka Gelena Gaskarova w roli zakochanej w nim Tatiany umiejętnie pokazuje stopniową ewolucję tej postaci, od rozmarzonej i wrażliwej dziewczyny do nagle dojrzałej i odpowiedzialnej małżonki księcia Gremina, dla której lojalność małżeńska staje się ważniejsza niż wciąż skrywane w sercu uczucie do Oniegina. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |