Przegląd nowości

Subiektywny kalejdoskop pianistyki światowej – András Schiff (18)

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 15, styczeń 2015 10:56

Uwielbiam obcować z wykonawczą różnorodnością wybitnych pianistów. Zaczynając od starych nagrań sprzed lat, nieoczyszczonych i skrzeczących, a kończąc na tych współczesnych, wycyzelowanych oraz głęboko przemyślanych. Jestem rozkochany wsłuchiwaniem się w te same utwory wypowiadane przy pomocy dźwięków przez poszczególnych pianistów.

Ten muzyk jest subtelny, pełen wdzięku i żarliwości, tamten z kolei wulgarny, a nawet niegrzeczny w swoich wypowiedziach. Zarówno pierwszy, jak i drugi z całą pokorą respektują wskazania kompozytora, lecz czynią to przy użyciu zupełnie innych środków wyrazu. Ten na wskroś romantyczny, żartuje i ostentacyjnie kpi z wydumanej atmosfery utworu, tamten z szacunkiem podąża drogą tradycji i z powagą, prawdziwą pokorą oddaje palmę pierwszeństwa doświadczeniu poprzednich pokoleń. Bardzo odpowiada mi ta różnorodność. Każdego dnia mogę wybierać taki język muzyczny, który w konkretnym momencie odpowiada stanowi mojego ducha. Rozgniewany buntownik? Proszę bardzo! Doleję oliwy do ognia i posłucham pianisty X. Pianista Y z kolei idealny jest dla mojego 'wewnętrznego romantyka'. Różnorodność pianistów jest tak ogromna, że braknie czasu na wsłuchanie się we wszystkie kreacje poszczególnych muzyków. Jeden z nich w sposób szczególny bliski jest memu sercu nie od dzisiaj - to András Schiff. Pamiętam moje pierwsze spotkanie z nagraniami tego pianisty. Jego szlachetny dźwięk połączony z ogromną precyzją, a także swobodą wykonawczą sprawiał wrażenie, jakby na instrumencie nie grał żywy człowiek z krwi i kości, lecz postać nierzeczywista, jakby zjawa.

• « poprz.
• nast. »