Przegląd nowości

„Od arii do psalmów”

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 14, lipiec 2014 19:15

Wydawnictwo „Alter” wydało pod tym tytułem wspomnienia Marii Zielińskiej, jednej z gwiazd Opery Bałtyckiej w Gdańsku, z którą ta znakomita śpiewaczka związana była przez całą karierę, i na scenie której debiutowała, pod batutą Zygmunta Latoszewskiego, partią Tatiany w Eugeniuszu Onieginie Czajkowskiego 28 czerwca 1950 roku. Była to pierwsza premiera powołanego do życia w Gdańsku Studia Operowego, które z czasem stało się Operą Bałtycką.

Na kolejnych stronach swoich wspomnień Maria Zielińska wspomina partie, których wykonanie sprawiało Jej satysfakcję, i które zawsze zapewniały jej sukces u publiczności. Możemy śledzić pracę artystki nad tytułową partią w Madama Butterfly, która jak się okazała stała się jej życiową rolą, śpiewała tę partię blisko dwadzieścia lat. Tych pierwszoplanowych ról uzbierało się w trakcie kariery blisko 40. Maria Zielińska, przeszła do historii Opery Bałtyckiej jako świetna Mimi w Cyganerii i Tosca oraz Turandot Pucciniego, Małgorzata w Fauście Gounoda, Elżbieta w Don Carlosie oraz Leonora w Trubadurze Verdiego, Liza w Damie pikowej Czajkowskiego i Jarosławna w Kniaziu Igorze Borodina. Oczywiście nie mogło w tym wykazie ról zabraknąć Moniuszkowskiej Halki, której partię śpiewała kilkadziesiąt razy. Autorka wpisuje swoje wspomnienia nie tylko w teatralną atmosferę, ale również w klimat tamtych lat, a czyni to barwnym językiem nie stroniąc od sytuacyjnego humoru. Nie zapomina też o swoich scenicznych partnerach, a są na tej liście, Jan Kusiewicz, Franciszek Kokot, Marek Dąbrowski, Eugeniusz Banaszczyk, Jan Gdaniec, Jerzy Podsiadło, Stefan Cejrowski, co nazwisko to legenda Opery Bałtyckiej, i nie tylko. Maria Zielińska nie ograniczała swoich artystycznych działań tylko i wyłącznie do śpiewu, czasami stawała też przy malarskich sztalugach albo przy tkackich krosnach, efekt tego można również obejrzeć na stronach tej książki. Nie ukrywa też swojej fascynacji wiarą w Boga, która dawała jej siłę i spokój ducha.

                                                                                  Adam Czopek

• « poprz.
• nast. »