Przegląd nowości

Czy muzyka sfer rozbrzmiewa dźwiękami klawiolinu?

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 09, maj 2014 12:59

Największe wrażenie wywarł na mnie „Nagrobek Lullyego”, rozbudowane ogniwo zamykające Suitę h-moll na violę da gamba Marina Marais’go, a odznaczające się kantylenową frazą i znaczną dozą ekspresji jak na francuskie kanony dobrego smaku z tamtej epoki.

A jeszcze bardziej XLIV Koncert na dwie viole da gamba mistrza wszechczasów w grze na tym instrumencie Saint-Colombe’a, w którym najpełniej mogły się ujawnić właściwości i możliwości artystyczne, tkwiące w klawiolinie, stanowiącym nie tylko ciekawostkę konstrukcyjną, ale także źródło autentycznych doznań estetycznych.

Z kolei w transkrypcjach trzech miniatur Carla Friedricha Abela (w katalogu jego utworów, sporządzonym przez Waltera Knapego, odpowiednio pozycje 205, 208, 209), osiemnastowiecznego wirtuoza violi da gamba, można było podziwiać efekty barwowe do wydobycia z klawiolinu. Na potrzeby prezentacji tego instrumentu warto by w przyszłości ustawić kamerę zwróconą do wnętrza pudła rezonansowego i transmitować na telebim jego obraz, aby udostępnić słuchaczom podgląd działania mechanizmu klawiolinu. Aliści, po wysłuchaniu koncertu wydaje mi się, że do muzyki sfer bardziej zbliżyli się jednak Auguste Mustel, konstruktor czelesty, a także Maurice Martenot, twórca fal swego imienia, które nie przypadkiem wykorzystywał w swej synestezyjnej i transcendującej muzyce Olivier Messiaen.

                                                           Lesław Czapliński

• « poprz.
• nast. »