GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości„Hrabia Ory” w Opéra national de Lyon
Strona 5 z 5
W postać zakochanego i sprytnego pazia Izoliera wciela się szwajcarska mezzosopranistka Antoinette Dennefeld, rolę Ragonde kreuje dysponująca dużym doświadczeniem scenicznym Doris Lamprecht, zaś Raimbaud - nieodłącznym towarzyszem Hrabiego - jest niezawodny baryton Jean-Sébastien Bou. Do wysokiego poziomu obsady przyczyniają się ponadto bas Patrick Bolleire (Preceptor) i sopranistka Vanessa Le Charlès (Alicja). Entuzjazm publiczności wywołuje też zaangażowanie, ogromne poczucie humoru i wokalna perfekcja techniczna miejscowego chóru.
Za pulpitem dyrygenckim stoi nietypowo odziany (czarna i błyszcząca koszulka z krótkimi rękawami, obcisłe spodnie, skórzane kozaki) włoski kapelmistrz Stefano Montanari, prowadzący całe przedstawienie solidnie i czujnie, nieco jednak rozczarowujący brakiem niezbędnej w tej muzyce odrobiny szaleństwa i polotu. Wszak zgodnie z zamierzeniem Rossiniego orkiestra musi nas tutaj olśniewać i czarować, musi szemrzeć i dialogować, śmiać się, wyśpiewywać radość, modlitwę i miłość. W jej interpretacji wdzięk, subtelność, żywotność i ciągłe różnicowanie efektów powinno nas przyprawiać o zawrót głowy i zanurzać w niemalże hipnotycznym stanie. Tego wszystkiego - szczególnie w pierwszej części spektaklu - dotkliwie zabrakło i dlatego ta pozbawiona odurzających woni dźwiękowych realizacja muzyczna nie nadążała za lekką i porywającą wizją sceniczną Pelly’ego. Szkoda tym większa, że Orkiestra Opery Lyońskiej jest zespołem o wprost niewyczerpanym potencjale i ogromnych możliwościach artystycznych. W tym przypadku jednak do końca nie wykorzystanych. Leszek Bernat |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |