GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościOniryczna wizja „Rusałki” w Opéra Monte Carlo
Strona 3 z 5
To właśnie w tej wypełnionej tajemniczymi półcieniami rzeczywistości dochodzi do konfrontacji pomiędzy głównymi protagonistami opery. Wizja sceniczna powinna zatem uwydatniać napięcie powstające na styku czasu i wieczności, pragnienia pełnej miłości i niemożliwości jej osiągnięcia. To w tym właśnie kontekście Rusałka może być uznana za czeski odpowiednik wagnerowskiego Tristana i Izoldy, zwłaszcza jeśli się weźmie pod uwagę postać zakochanego Księcia, który po spotkaniu tytułowej wodnicy zostaje pogrążony w nieznanej mu dotąd nostalgii. Od tego momentu już nigdy nie będzie on należał do świata ludzi, podobnie jak Rusałka zostaje bezpowrotnie skazana na wieczne oderwanie od swoich wodnych sióstr. Dla Księcia jedyną możliwością pogodzenia się z przeznaczeniem jest zaakceptowanie śmiertelnego pocałunku jego wybranki, gdyż tylko w ten sposób osiągnie on miłosny absolut. Tak oto zakończenie opery nabiera charakteru tragicznego i zgoła nihilistycznego: wszakże śmierć kochanków nie daje im nadziei na spotkanie się w innym świecie.
W prezentowanej w Monte Carlo inscenizacji - przygotowanej w koprodukcji z Staatstheater w Norymberdze pod kierunkiem reżysera Dietera Kaegiego - owa pełna symboli atmosfera oraz sugerowane przez libretto i muzykę Dworzaka treści są doskonale wyczuwalne i sugestywnie przekazywane. Zarówno dekoracje i kostiumy autorstwa Francisa O’Connora, jak i precyzyjnie ustawiona przez Olafa Lundta gra świateł mogą zadowolić nawet najbardziej wybrednych odbiorców. Twórcy spektaklu szczęśliwie rezygnują z widowiskowych fajerwerków na rzecz kreowania abstrakcyjnych klimatów. Głównymi elementami scenografii są umieszczony w tle krąg księżyca (kojarzący się nieodparcie z atmosferą z Pelleasa i Melizandy Debussy’ego) oraz umieszczony w centralnej części sceny okrągły basen, symbolizujący jezioro, w którego wodach żyje Rusałka ze swoim ojcem Wodnikiem i siostrami, do którego przychodzi też kąpać się piękny młodzieniec: Książę. Poza tym ważną rolę odgrywają tutaj rzucane na zawieszony w głębi ekran projekcje wideo, przywołujące falującą wodę, przesuwające się wolno mgły i opary czy obracające się wokół własnej osi żyrandole, mające zapewne związekz niedoszłą ceremonią ślubną. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |