Przegląd nowości

Beethovenowski projekt Barenboima

Szczegóły

Opublikowano: środa, 22, sierpień 2012 12:23

Ten znakomity dyrygent będący jednocześnie wysoko cenionym pianistą urodził się w Argentynie. Jego dziadkowie byli aszkenazyjskimi Żydami, pochodzącymi z Rosji. Rodzice byli muzykami i im zawdzięcza początki swej muzycznej edukacji. Pierwszy publiczny koncert dał w Buenos Aires mając siedem lat. Pierwszego nagrania dokonał już w wieku dwunastu lat. W 1966 debiutował jako dyrygent z English Chamber Orchestra w Londynie. Od tego czasu wiedzie podwójny żywot dyrygenta i pianisty.

Jako dyrygent operowy debiutował w 1975 roku prowadząc Don Giovanniego Mozarta na Festiwalu w Edynburgu. W latach 1981-1999 występował regularnie na Festiwalu Wagnerowskim w Bayreuth, gdzie między innymi prowadził Pierścień Nibelunga, Parsifala oraz Tristana i Izoldę, który był pierwszym dziełem jakim dyrygował na „zielonym wzgórzu”. Od tego momentu twórczość Ryszarda Wagnera jest stale obecna w jego repertuarze. Od 1992 pełni funkcję dyrektora artystycznego Staatsoper Unter den Linden w Berlinie. W Polsce wystąpił jako dyrygent w styczniu 1991 roku prowadząc gościnnie znakomitą orkiestrę Berliner Philharmoniker.

W bogatej dyskografii tego artysty jest wiele wysoko cenionych nagrań z najwyżej cenionymi artystami i orkiestrami. Ostatnio dołożył do tej listy swój najnowszy projekt Beethoven for all (Beethoven dla wszystkich) będący nagraniem kompletu symfonii i pięciu koncertów fortepianowych Beethovena.

Symfonie

Beethoven komponował swoich dziewięć symfonii w latach 1799-1823. Każda z nich ma tylko sobie właściwy klimat i charakter. Razem stanowią łakomy kąsek dla każdego wytrawnego dyrygenta, który nie tylko marzy by mieć je w repertuarze, ale również by dokonać ich nagrań. Światowa dyskografia zna i ceni nagranie kompletu dziewięciu symfonii Beethovena dokonane przez Bernsteina, Karajana (który nagrał je czterokrotnie), Leinsdorfa, Klemperera, Furtwänglera. Teraz mamy w tym gronie Barenboima, który zadbał by to co prezentuje było jednolite stylistycznie, przykuwało uwagę barwnością muzycznych epizodów i pełną emocjonalnych napięć oraz dramatycznych kulminacji. Z jednej strony jest to Beethoven elegancki i pełen blasku, z drugiej porywający dynamiką i fantazją. I Symfonia C – dur op. 21 brzmi niemal po mozartowsku, ujmując radością i elegancją brzmienia. W II Symfonii D – dur op. 36 jest pogoda i pięknie wyeksponowany temat grany przez „drzewo”. III Symfonia Es – dur „Eroica” op. 55 zaskakuje rozmachem i heroiczno-patetycznym charakterem. Porywając przy tym świetną artykulacją oraz czytelnością planów dźwiękowych. Z kolei IV Symfonia B – dur op. 60 tętni życiem i temperamentem.

• « poprz.
• nast. »