Przegląd nowości

Zemsta nietoperza" Straussa w Opéra national de Lorraine w Nancy

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 09, styczeń 2012 15:28

Scenografia Johannesa Leiackera odtwarza na scenie widownię teatralną, rodzaj lustra, w którym przegląda się publiczność, wciągnięta jakby przez reżysera do spektaklu i w ten sposób stanowiąca jego integralną część. Pomysł to nie nowy, ale za każdym razem dość dobrze funkcjonujący. Temu samemu zamiarowi służy też pozostawienie oświetlenia na sali widowni, jakby dla podkreślenia, że my wszyscy jesteśmy częścią pokazywanego nam społeczeństwa.

{mosimage}

Ponieważ zabawa trwa nieustannie, wszyscy jej uczestnicy są obecni na scenie od początku do końca przedstawienia. Tańczą, rozbierają się i ubierają, oddają się nieraz wstrętnym praktykom (na przykład skandaliczna scena zbiorowego oddawania moczu na doktora Falke), otwierają butelki szampana, biegają i wzajemnie się przepychają. Niestety dzieje się tak już podczas uwertury, kiedy to pokrzykujący soliści nie pozwalają delektować się świetnie interpretowaną muzyką.

{mosimage}

Ogólnie rzecz ujmując ten nieustający ruch, frenetyczne podrygiwania przeplatane z wulgarnymi gestami i pozami, zbiorowa nadpobudliwość i bezcelowa szamotanina wprowadzają niepotrzebny zamęt i coraz bardziej irytującą nudę. Jakby dla jej przerwania Himmelmann każe wyraźnie ulegającemu napadowi konwulsji strażnikowi więziennemu Froschowi turlać się w pianie, co doprawdy wprawia publiczność w niemałe zakłopotanie. Dodajmy jeszcze, że widz nie znający treści operetki nie może w żaden sposób zrozumieć o co tak naprawdę w niej chodzi, albowiem całej stronie wizualnej boleśnie brakuje choćby minimum przejrzystości i czytelności.

• « poprz.
• nast. »