Przegląd nowości

Sensacyjna płyta z utworami Cristofara Caresany!

Szczegóły

Opublikowano: sobota, 14, styczeń 2012 23:31

Trzy kantaty bożonarodzeniowe uzupełnia kantata przeznaczona na święto św. Januarego zatytułowana Przypominasz szczęśliwą gwiazdę, wdzięczna Partenopo na głos solowy i instrumenty (Neapol, 1703). W mitologii greckiej oraz rzymskiej Partenopa była syreną. Rzymianie wierzyli, że w rozpaczy rzuciła się ze skały do morza po tym, jak nie udało jej się zwabić śpiewem Ulissesa. Następnie wokół grobu założono osadę, którą nazwano jej imieniem. Dziś znajduje się tam Neapol. Najważniejszym patronem miasta jest św. January, który na przełomie wieków III i IV był biskupem pobliskiego Benewentu. Święto to przypada aż trzy razy do roku - w maju, wrześniu i grudniu - przypominając o jego narodzinach i męczeństwie oraz o cudownym uratowaniu Neapolu podczas erupcji Wezuwiusza w roku 1631. Niedługo po tym mieszkańcy miasta wybudowali w ramach dziękczynienia kaplicę zwaną Skarbcem św. Januarego, angażując do tego przedsięwzięcia najwybitniejszych włoskich malarzy i rzeźbiarzy epoki. We wnętrzu kaplicy stworzono idealne warunki do wykonywania muzyki polichóralnej; nie tylko panuje tam wspaniała akustyka, ale również wybudowano, bagatela, cztery empory mogące pomieścić cztery chóry.

Oprócz dzieł Caresany, usłyszymy na płycie dwie trzyczęściowe sonaty na instrumenty smyczkowe Pietra Andrei Zaniego - weneckiego nauczyciela, który przeprowadził się do Neapolu w roku 1680, kiedy został wybrany mistrzem tamtejszej Kaplicy Królewskiej. Są to Sonata nr 15 op. 7 i Sonata nr 17 op. 7, wydane we Freibergu i Wenecji w latach 1667-1668. Czy grywano je również w neapolitańskich konserwatoriach? Tego raczej się nie dowiemy.

Wiemy natomiast, że zespół I Turchini di Antonio Florio interpretuje je w XXI wieku z zaangażowaniem i pasją, kontemplując każdą wygrywaną frazę. W obu sonatach urzeka kunsztowna polifonia przywołująca na myśl wielkie dzieła Jana Sebastiana Bacha. Czy tak piękna muzyka mogła powstać dwadzieścia lat przed narodzinami lipskiego kantora i czy kiedykolwiek mogła go zainspirować? Niewątpliwie tak.

Jeśli chodzi o kantaty Caresany, I Turchini di Antonio Florio podobają się przede wszystkim ze względu na świeżość interpretacji. Co prawda nigdy nie dowiemy się, czy podczas sesji nagraniowych artyści z zespołu przebierali się za anioły, diabły i tym podobne, niemniej nie ulega wątpliwości, że kreowana przez nich muzyka promieniuje słonecznym blaskiem i energią. Uwagę zwraca dobór barw instrumentów - zestawionych w taki sposób, aby kontrastowały ze sobą i uzupełniały się. Olśniewająco brzmią głosy śpiewaków - dźwięczne, elastyczne, pełne ekspresji, teatralnego afektu i zaangażowania w wykonywaną partię, ale nigdy zanadto rozwibrowane. W nagraniu wzięło udział sześciu śpiewaków: sopranistki Maria Grazia Schiavo i Valentina Varriale, kontratenor Filippo Mineccia, tenorzy Giuseppe De Vittorio i Rosario Totaro oraz bas Giuseppe Naviglio.

Płytę gorąco polecam wszystkim melomanom!

                                                                               Maciej Chiżyński (Res Musica)

• « poprz.
• nast. »