Przegląd nowości

Wznowienie "Cyganerii" w Bytomiu

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 09, listopad 2009 01:00

Opera  Śląska wróciła 6 listopada do Cyganerii Giacomo Pucciniego w inscenizacji Lecha Hellwig-Górzyńskiego z 1980 roku, i oprawie scenograficznej Wiesława Lange. Nowy kształt sceniczny nadał przedstawieniu Tadeusz Piszek. No cóż, okres blisko trzydziestu lat jaki upłynął od tamtej premiery to w dziejach scenicznych realizacji niemal cała epoka, która zupełnie zmieniła spojrzenie na operowe realizacje. Z tego względu jeżeli wybierzecie się Państwo na to przedstawienie to tak jakbyście wybrali się do muzeum teatralnego, przedstawianie jest bardzo tradycyjne w formie i kształcie scenicznym. Ma wszak jedną wielką zaletę; wszystko co dzieje się na scenie zgodne jest z założeniami Pucciniego i jego muzyką, no i jest przy tym miłe dla oka. Cztery sceny: "Na poddaszu", "Dzielnica łacińska", "Rogatka d'Enfer" i ponownie "Na poddaszu" zostały potraktowane bardzo serio i zgodnie autorskimi didaskaliami. Każda z nich daje inny obraz życia paryskiej cyganerii artystycznej. W pierwszym obrazie poznajemy czterech przyjaciół: Rudolfa, poetę, Marcela, malarza, Colina filozofa i Schaunarda, muzyka. Mansarda czterech przyjaciół wygląda jak na paryską bohemę przystało, czyli bieda wyziera z każdego kąta, ale za to jest radość życia młodych artystów. To tutaj jesteśmy też świadkami narodzin uczucia między Rudolfem a ubogą hafciarką Mimi.

Drugi to beztroska zabawa w Dzielnicy Łacińskiej i okazja do poznania pełnej temperamentu Mussety, przyjaciółki Marcela. Trzeci, rogatka d'Enfer, wyglądająca jak stara pocztówka jest obrazem kryzysu obu zakochanych par. Rudolf nie czuje się na siłach związać z chorą Mimi, a Marcel ma dość ciągłych flirtów Musetty. W czwartym obrazie wracamy na poddasze czynszowej kamienicy, gdzie wszystko się zaczęło. To tutaj śmiertelnie chora Mimi otoczona miłością Rudolfa i jego przyjaciół spędza swoje ostatnie chwile.