Przegląd nowości

XIX Festiwal im. Adama Didura w Sanoku

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 19, październik 2009 02:00

Boris Ejfman swoje choreografie wyprowadza z kontekstów literackich. Oniegin, po Mewie i Braciach Karamazow, jest kolejną baletową adaptacją wielkiej literatury rosyjskiej. Bohaterowie, wierni literackim pierwowzorom, w spektaklu Ejfmana żyją poza czasem, stając się na scenie reprezentantami postaw i idei nieprzemijających, lęków i konfliktów nieśmiertelnych.

Są jednocześnie zakorzenieni w swoim teraz, opowiadają, tańcząc, swoje własne historie, wyraźnie naznaczeni duchem epoki. Rzadko się zdarza, aby na scenie baletowej, poza librettem i całym bagażem jakości i ingardenowskich sensów naddanych, została przedstawiona synteza fragmentu dziejów - ten specyficzny  powiew romantyzmu, który w spektaklu Ejfmana przekłada się na wręcz podręcznikowy zapis. A wszystko to, nie zapominajmy, zatańczone, bez słów. A jak? - wiedzą tylko widzowie, którzy w porę kupili bilety na czwartkowe przedstawienie.

W piątek wieczorem muzyka odtwarzana była z płyt, za to na scenie zasiedli ulubieńcy festiwalowej widowni: Bogusław Kaczyński i Sławomir Pietras. Opowieści o Janie Kiepurze i Adamie Didurze, ich przyjaźni, wspólnych przedsięwzięciach, słabościach, talentach, sukcesach i drobnych wpadkach zebrało się tyle, że starczyłoby ich na opasłą książkę. Niewykluczone, że takowa powstanie, nad czym obaj zacni prelegenci debatowali już po zakończeniu oficjalnego spotkania, bardzo późnym wieczorem, bo wcześniej akcja ze sceny przeniosła się do garderób, gdzie publiczność tłumnie stawiła się, by jeszcze raz podziękować za spotkanie, wymienić uściski dłoni.

Zainteresowanie plenerowym przedstawieniem Strasznego dworu w sanockim skansenie przeszło najśmielsze oczekiwania i ponad tysiąc osób zjawiło się na widowni. Pogoda szczęśliwie dopisała, plenery do opery Stanisława Moniuszki przypasowały jak ulał, soliści, chór, balet i orkiestra Opery Śląskiej zaprezentowały się znakomicie.

W niedzielę, ostatniego dnia festiwalu, najpierw na sanockim zamku redaktor Józef Kański wygłosił pogadankę, ilustrowaną archiwalnymi nagraniami, na temat wokalnych następców Adama Didura, wieczorem zaś odbył się Koncert Galowy. Zespół Opery Śląskiej pod dyrekcją Tadeusza Serafina, z udziałem gościnnie występujących solistów, zaprezentował operę, nazywaną perłą w swoim gatunku - Łucję z Lammermoor`u Gaetano Donizettiego. Urzekający, pełen dramatyzmu spektakl został wykonany perfekcyjnie, począwszy od oszczędnej, niezwykle pomysłowo przygotowanej scenografii, poprzez prowadzenie orkiestry, sceny chóralne, aż po mistrzowskie popisy wokalne i aktorskie. Rewelacyjnie zaśpiewane główne partie, zwłaszcza Łucji, w którą wcieliła się Karina Skrzeszewska, oraz Edgara (Siergiej Dobryszewski) sprowokowały publiczność do - jedynych w tym roku - owacji na stojąco. Opera Śląska w Bytomiu po raz kolejny dowiodła, że jej udział w festiwalu pod patronatem Adama Diura jest nie do przecenienia.